Premiera teatralna Blutbrot: Ujawniono mroczną historię ucieczki nazistów

Premiera teatralna Blutbrot: Ujawniono mroczną historię ucieczki nazistów

Sztuka o mrocznej przeszłości i pomocy nazistom w ucieczce jest obecnie w centrum uwagi w Theatre am Werk w Wiedniu: „Blutbrot” utalentowanej autorki Miriam Unterthiner. Unterthiner, urodzony w Południowym Tyrolu w 1994 roku i znany jako „młody autor”, wprowadza to dzieło na scenę jako zabawny, a jednocześnie skłaniający do myślenia spektakl teatralny. Premiera odbyła się dwa tygodnie temu w Theatre Aachen, a teraz sensację robi austriacka premiera w reżyserii Tomasa Silence'a.

Ale o czym jest „Krwawy Chleb”? Utwór w humorystyczny sposób porusza poważny problem pomocy nazistom w ucieczce po II wojnie światowej. Jako przykład osób, które pomogły wówczas w ucieczce, podaje się Gerharda Basta, zwanego nazistą. Fabuła kręci się także wokół żydowskich dróg ucieczki, a zatem zajmuje się zbiorową winą i odmową pogodzenia się z nią w regionie Południowego Tyrolu, gdzie wielu ludzi, od Austrii po Włochy, nie czuje przynależności do żadnego narodu.

Wyjątkowy przepis na sukces

Unterthiner spisał się znakomicie: „Blutbrot” został nie tylko nagrodzony Nagrodą Kleista w kategorii Nowy Dramat, ale znalazł się także na krótkiej liście Austriackiej Nagrody Książki. Nagroda ta, ogłoszona 15 stycznia 2025 r., ma wartość 10 000 euro. Jako swoją pracę dyplomową na studiach językoznawczych nadała utworowi szczególny charakter, który zachwycił jury, które określiło go jako poetycki i konkretny.

Spektakl w Theatre am Werk, którego dyrektorem artystycznym był TomasSilence w latach 2015–2023, błyszczy sceną twórczą Stephana Webera, która przedstawia górski krajobraz interpretowany również jako bochenek na zakwasie. Chór, składający się z pięciu aktorów w czarno-biało-różowych kostiumach autorstwa Giovanny Bolliger, wnosi powiew świeżości do obrad i w unikalny sposób łączy teatr chóralny z ironicznym spojrzeniem na tradycyjne wartości.

Wgląd w tło

W wydarzenia angażuje się sama Unterthiner, opowiadająca o swoich autobiograficznych uwarunkowaniach. Inspirację czerpała z rozmów z dziadkiem, który znał szlaki przemytnicze jeszcze długo po wojnie. W ten sposób udaje jej się przenieść widzów do czasów, gdy codzienne życie charakteryzowała ucieczka i wypieranie się poczucia winy.

Spektakl 10 października 2025 roku, trwający godzinę bez przerwy, łączy mroczną historię z elementami humorystycznymi i tworzy w ten sposób pomost do współczesnej kultury pamięci. Unterthiner sprytnie wplata je w narrację życia codziennego i sprytnie wykorzystuje często wypierany temat. To nie tylko przenosi na scenę trudną rzeczywistość lat powojennych, ale także losy ludzi, którzy poruszali się po szczurzych szlakach, w anonimowość.

Teatr odegrał ważną rolę w okresie powojennym, nie tylko bawiąc, ale także rozwiązując konflikty społeczne. Podobnie jak historyczne przedstawienia teatralne z okresu powojennego, często odbywające się na prowizorycznych scenach, mające stawić czoła poczuciu winy i odpowiedzialności, tak i „Krwawy chleb” jest spektaklem, który nie tylko wywołuje śmiech, ale także skłania do refleksji.

Program, który porusza i głęboko porusza, zadomowił się w teatrze pracy, a Miriam Unterthiner wraz z „Blutbrotem” podąża niewidzialną ścieżką między śmiechem a smutkiem, między poczuciem winy a odpowiedzialnością.