Θεατρική πρεμιέρα Blutbrot: Η σκοτεινή ιστορία απόδρασης των Ναζί αποκαλύφθηκε

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Το κομμάτι «Blutbrot» της Miriam Unterthiner ρίχνει φως στη βοήθεια των Ναζί για τους πρόσφυγες στο Νότιο Τιρόλο. Πρεμιέρα στο Θέατρο του Άαχεν, πρεμιέρα στη Βιέννη.

Miriam Unterthiners Stück "Blutbrot" beleuchtet die NS-Fluchthilfe in Südtirol. Uraufführung im Theater Aachen, Erstaufführung in Wien.
Το κομμάτι «Blutbrot» της Miriam Unterthiner ρίχνει φως στη βοήθεια των Ναζί για τους πρόσφυγες στο Νότιο Τιρόλο. Πρεμιέρα στο Θέατρο του Άαχεν, πρεμιέρα στη Βιέννη.

Θεατρική πρεμιέρα Blutbrot: Η σκοτεινή ιστορία απόδρασης των Ναζί αποκαλύφθηκε

Ένα έργο για το σκοτεινό παρελθόν και τη βοήθεια των Ναζί να δραπετεύσουν βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο προσκήνιο στο Theater am Werk στη Βιέννη: «Blutbrot» της ταλαντούχας συγγραφέα Miriam Unterthiner. Ο Unterthiner, ο οποίος γεννήθηκε στο Νότιο Τιρόλο το 1994 και φημίζεται ως «νεαρός συγγραφέας», φέρνει αυτό το έργο στη σκηνή ως ένα διασκεδαστικό, αλλά και προβληματικό θεατρικό κομμάτι. Η πρεμιέρα έγινε πριν από δύο εβδομάδες στο Θέατρο του Άαχεν και τώρα αίσθηση προκαλεί η αυστριακή πρεμιέρα σε σκηνοθεσία TomasSilence.

Τι είναι όμως το «Blood Bread»; Το κομμάτι πραγματεύεται χιουμοριστικά το σοβαρό ζήτημα της βοήθειας των Ναζί να δραπετεύσουν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Γκέρχαρντ Μπαστ, ονόματι Ναζί, αναφέρεται ως παράδειγμα όσων βοήθησαν να δραπετεύσουν εκείνη την εποχή. Η ιστορία περιστρέφεται επίσης γύρω από τις οδούς διαφυγής των Εβραίων και έτσι ασχολείται με τη συλλογική ενοχή και την άρνηση να συμβιβαστεί μαζί της στην περιοχή του Νοτίου Τιρόλου, όπου πολλοί άνθρωποι μεταξύ Αυστρίας και Ιταλίας δεν αισθάνονται ότι ανήκουν σε κανένα έθνος.

Μια πολύ ιδιαίτερη συνταγή επιτυχίας

Το Unterthiner έχει κάνει καλή δουλειά: Το «Blutbrot» όχι μόνο βραβεύτηκε με το Βραβείο Kleist για το Νέο Δράμα, αλλά είναι επίσης στη λίστα με το Αυστριακό Βραβείο Βιβλίου. Αυτό το έπαθλο, που ανακοινώθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2025, είναι αξίας 10.000 ευρώ. Ως τελική της διατριβή για τις γλωσσικές της τέχνες, έδωσε στο κομμάτι μια πολύ ιδιαίτερη πινελιά που ενθουσίασε την κριτική επιτροπή, η οποία το περιέγραψε ως ποιητικό και συγκεκριμένο.

Η παραγωγή στο Theatre am Werk, όπου ο TomasSilence ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής από το 2015 έως το 2023, λάμπει με τη δημιουργική σκηνή του Stephan Weber, που απεικονίζει ένα ορεινό τοπίο που ερμηνεύεται και ως προζύμι. Η χορωδία, που αποτελείται από πέντε ηθοποιούς με μαύρα, λευκά και ροζ κοστούμια της Giovanna Bolliger, φέρνει μια πνοή φρέσκου αέρα στις διαδικασίες και συνδυάζει μοναδικά το χορωδιακό θέατρο με μια ειρωνική ματιά στις παραδοσιακές αξίες.

Πληροφορίες στο παρασκήνιο

Η ίδια η Unterthiner εμπλέκεται στα γεγονότα και συζητά το αυτοβιογραφικό της υπόβαθρο. Έμπνευσε από τις συζητήσεις με τον παππού της, ο οποίος ήξερε καλά τις οδούς του λαθρεμπορίου μετά τον πόλεμο. Με αυτόν τον τρόπο, καταφέρνει να πάει το κοινό πίσω σε μια εποχή που η φυγή και η άρνηση της ενοχής χαρακτήριζαν την καθημερινότητα.

Η παράσταση στις 10 Οκτωβρίου 2025, που διαρκεί μία ώρα χωρίς διάλειμμα, συνδυάζει τη σκοτεινή ιστορία με χιουμοριστικά στοιχεία και δημιουργεί έτσι μια γέφυρα στη σημερινή κουλτούρα μνήμης. Το Unterthiner το τυλίγει έξυπνα στην αφήγηση της καθημερινότητας και χρησιμοποιεί έξυπνα ένα θέμα που συχνά απωθείται. Αυτό όχι μόνο φέρνει στη σκηνή τη σκληρή πραγματικότητα των μεταπολεμικών χρόνων, αλλά και τις τύχες των ανθρώπων που κινήθηκαν κατά μήκος των γραμμών των αρουραίων στην ανωνυμία.

Το θέατρο έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μεταπολεμική περίοδο όχι μόνο διασκεδάζοντας αλλά και αντιμετωπίζοντας κοινωνικές συγκρούσεις. Όπως οι παραστάσεις ιστορικού θεάτρου της μεταπολεμικής περιόδου, που συχνά γίνονταν σε αυτοσχέδιες σκηνές για την αντιμετώπιση ενοχών και ευθυνών, το «Blood Bread» αποδεικνύεται επίσης ένα έργο που όχι μόνο σε κάνει να γελάς, αλλά και σε καλεί να σκεφτείς.

Ένα πρόγραμμα που συγκινεί και αγγίζει βαθιά έχει καθιερωθεί στο θέατρο στη δουλειά και με το «Blutbrot» η Miriam Unterthiner ακολουθεί έναν αόρατο δρόμο μεταξύ γέλιου και λύπης, μεταξύ ενοχής και ευθύνης.