Een Weense pleegvader vecht voor een betere toekomst voor zijn zoon Paul!

Een Weense pleegvader vecht voor een betere toekomst voor zijn zoon Paul!

Een Weense jongen laat zien dat er ook in stormachtige tijden lichtpuntjes zijn. Het geval van Paul (naam veranderd) en zijn pleegvader Marc Bombeke is een ontroerend voorbeeld van hoe pleeggezinnen niet alleen een dak boven het hoofd kunnen bieden, maar ook geconcentreerde levensvreugde en steun. Bombeke, die voorheen als transportkapitein bij Netflix werkte, besloot na zijn pensionering samen met zijn vrouw pleegvader te worden. De geschiedenis van het gezin wordt gekenmerkt door uitdagingen en successen die veel van de ontberingen en angsten in de samenleving weerspiegelen.

Paul werd als pleegkind opgenomen nadat zijn biologische moeder, die overweldigd werd door de opvoeding van hem, steun nodig had. Ze was pas 21 jaar oud toen ze moeder werd. Bombeke en zijn vrouw volgden een cursus van zes maanden om zich voor te bereiden op de emotionele en fysieke behoeften van pleegkinderen. Ondanks de turbulente begindagen, waarin Paul explosieve woede-uitbarstingen kreeg, slaagde het echtpaar erin strategieën te ontwikkelen om deze uitdagingen te overwinnen. Wat vooral opmerkelijk is, is dat Paul tot zijn zesde grote moeite had met fysieke intimiteit.

Een pad vol hindernissen

De uitdagingen die pleegkinderen als Paul vaak met zich meebrengen, kunnen niet worden onderschat. Studies zoals Ärzteblatt melden dat veel pleegkinderen traumatische ervaringen hebben gehad in hun gezin van herkomst, vaak gekenmerkt door alcohol, drugs en geweld. Het aantal mensen dat in Duitsland wordt opgevangen is alarmerend toegenomen, en de behoefte aan geschikte pleeggezinnen groeit voortdurend. Dit laat zien hoe belangrijk de rol van pleegouders is in de samenleving.

In het geval van Paul was er ook de uitdaging dat hij oorspronkelijk op zevenjarige leeftijd naar zijn biologische moeder zou terugkeren. Dit had voor Paul fatale gevolgen kunnen hebben. Maar Bombeke en zijn vrouw vochten er met succes voor dat Paul bij hen mocht blijven en zijn biologische moeder eens per maand mocht bezoeken. Deze bezoeken zijn van cruciaal belang voor de ontwikkeling van Paul; Volgens Walters is er een delicate hand nodig om het contact tot stand te brengen.

Een oproep om steun

Bombeke doet verslag van de vooroordelen waaraan pleegkinderen vaak worden blootgesteld en pleit voor een positieve kijk op pleeggezinnen. Hij benadrukt dat Paul in crisissituaties kalm en creatief blijft en uitstekend met zijn collega’s omgaat. Deze innerlijke kracht laat zien hoe belangrijk een stabiele en ondersteunende omgeving is voor de ontwikkeling van pleegkinderen.

Om de situatie van pleegkinderen en ouders te verbeteren is een uitgebreide voorbereiding en ondersteuning nodig, zoals het Ärzteblatt benadrukt. Bombeke raadt anderen aan pleegouders te worden en beschrijft de taak als buitengewoon zinvol. Op 13 november zal er in Wenen ook een online informatieavond plaatsvinden om pleegouders voor de lange termijn te helpen vinden, een stap die dringend nodig is.

In een tijd waarin de samenleving trieste verhalen blijft horen over kinderen in pleeggezinnen, herinnert het geval van Paul ons eraan dat liefde en steun cruciaal zijn. Pleegouders als Marc Bombeke en zijn vrouw zorgen ervoor dat kinderen een gevoel van thuis en geborgenheid kunnen ervaren, ook als de omstandigheden niet ideaal zijn.