Benedictijner Anselm Grün onthult: zo vecht ik tegen de zomerse hitte!
Anselm Grün, benedictijner uit Münsterschwarzach, deelt monastieke wijsheid voor warme dagen. Ontdek zijn aanpak!

Benedictijner Anselm Grün onthult: zo vecht ik tegen de zomerse hitte!
In de verzengende zomerhitte die ook het benedictijnenklooster in Münsterschwarzach bij Würzburg teistert, heeft Anselm Grün, een bekende benedictijner en bestsellerauteur, een praktische levenshack uit het klooster te delen. In een recent gesprek legde hij uit hoe hij omgaat met het warme weer. “Je draagt soms een korte broek onder je habijt”, onthult hij glimlachend. Op hele warme dagen legt hij zelfs zijn monnikspij helemaal af om lekker af te koelen. Met zijn lange, zwarte religieuze gewaad ziet hij er van buiten misschien traditioneel uit, maar achter deze façade schuilt een moderne levenshouding.
De benedictijnen, ook wel bekend als monniken en nonnen, die de 6e-eeuwse regel van Sint-Benedictus van Nursia volgen, zijn allesbehalve ouderwets. Deze oudste nog bestaande monastieke beweging van de katholieke kerk is stevig verankerd in het leven van vandaag. Als het gaat om het karakter en de organisatie van hun religieuze leven laten de benedictijnen zich leiden door een diepgewortelde traditie. De regel vraagt om een evenwicht tussen gebed, werk en studie – zoals het beproefde motto “Ora et labora” (bidden en werken) laat zien.
Actualiteit door traditie
In tijden van verandering is het vooral belangrijk om de eigen tradities levend te houden. De heerschappij van de monnik dient dit doel en past zich voortdurend aan de uitdagingen van de tijd aan Benedictijnse website uitgelegd. Door voortdurende evaluatie en gezamenlijke ontwikkeling, afgestemd op actuele kwesties, blijft deze regel relevant en nuttig. Benedictijnen zijn betrokken bij uiteenlopende beroepen, zij het als predikant, onderwijzer of ambachtsman, en zetten zich zo in voor actuele vraagstukken.
De orde zelf heeft een bewogen geschiedenis, die teruggaat tot de eerste kloosterfundamenten in Subiaco, nabij Rome, in het begin van de 6e eeuw. Benedictus van Nursia, de stichter, reorganiseerde met zijn bewind niet alleen het kloosterleven, maar bracht ook de spiritualiteit van het werk naar een nieuw niveau. In de loop van de tijd zijn de sociale omstandigheden echter altijd veranderd, en de benedictijnen moesten zich aanpassen zonder hun wortels te verliezen.
Een pad van gemeenschap
Een belangrijk element van de benedictijnse spiritualiteit is gemeenschap. De focus ligt op het bundelen van krachten en samenwerken Woordenboek van heiligen beschrijft. Het behoud van deze waarden leidt tot een voortdurende dialoog tussen traditie en moderniteit, die fundamenteel is voor het voortbestaan van het monastieke leven. Tegenwoordig zijn er bijvoorbeeld hervormingen die het kloosterleven van de benedictijnen beïnvloeden om op de wereldgebeurtenissen te kunnen reageren.
Over het geheel genomen blijkt dat de order niet alleen in het verleden zijn waarde had, maar ook vandaag de dag nog steeds een belangrijke rol speelt. Met Anselm Grün geeft een betrokken monnik dit erfgoed een modern tintje en laat zien hoe je zelfs in tijden van hitte kalm kunt blijven - misschien niet alleen buiten, maar ook binnen de muren van het klooster.