Απαγόρευση παντελονιών προπονητών στα σχολεία της Λουκέρνης: οι νέοι αντιδρούν αγανακτισμένοι!

Απαγόρευση παντελονιών προπονητών στα σχολεία της Λουκέρνης: οι νέοι αντιδρούν αγανακτισμένοι!

Όλο και περισσότερα σχολεία στην Ελβετία εξετάζουν το ενδεχόμενο να εισαγάγουν αυστηρότερους κώδικες ένδυσης. Ένα σημερινό παράδειγμα αυτού είναι το γυμνάσιο Wasgenring, το οποίο έχει θέσει σαφείς οδηγίες για τα ρούχα των μαθητών του. Μιλάμε για απαγόρευση των «σπορ ενδυμάτων ψυχρού», των πολύ κοντών ή στενών ρούχων, καθώς και των μαγιό και αθλητικών. Εφημερίδα της Λουκέρνης αναφέρει ότι ο Πρόεδρος της Ένωσης Ελβετών Διευθυντών, Τόμας Μίντερ, είναι ανοιχτός για τα ενδύματα.

Πώς αντιδρούν όμως οι νέοι σε τέτοιες απαιτήσεις; Οι απόψεις διίστανται. Πολλοί μαθητές αντιλαμβάνονται την πίεση να συμμορφωθούν με αυτούς τους κανόνες ως συμβολικό περιορισμό της ελευθερίας τους. Οι μεμονωμένες φωνές εκφράζουν ότι το ντύσιμο είναι έκφραση της δικής του προσωπικότητας. Ένας μαθητής σχολιάζει ότι δεν επιτρέπεται να φοράτε παντελόνι γυμναστικής κατά τη διάρκεια της προπόνησης, γεγονός που εγείρει το ερώτημα γιατί είναι απαραίτητοι τέτοιοι κανόνες.

Η ένδυση ως έκφραση της ατομικότητας

Η συζήτηση για τον ενδυματολογικό κώδικα δείχνει ότι δεν αφορά μόνο την καθαριότητα και την καταλληλότητα. Πως SRF τονίζει, υπάρχουν σαφείς απαιτήσεις ότι οι μαθητές δεν επιτρέπεται να ντύνονται με «τεμπέλικο» στυλ. Η σύμβουλος styling Luisa Rossi σχολιάζει επίσης τους αυστηρούς κανόνες και βλέπει κάτι θετικό στους κανονισμούς. Θεωρεί τους κανόνες ως χρήσιμες οδηγίες.

Η συζήτηση για τον κώδικα ενδυμασίας εγείρει επίσης την πιθανότητα ότι οι δάσκαλοι θα πρέπει να αναλάβουν πρόσθετα καθήκοντα, όπως το μέτρο φούστες και πουκάμισα. Deutschlandfunk σημειώνει ότι σε περιόδους ελλείψεων εκπαιδευτικών αυτό είναι μάλλον μη ρεαλιστικό.

Έκκληση για περισσότερο διάλογο

Ένα βασικό σημείο που δεν πρέπει να λησμονείται στη συζήτηση είναι η συμμετοχή των μαθητών στη διαδικασία διαμόρφωσης κανόνων. Η Ομοσπονδιακή Διάσκεψη Φοιτητών προτείνει ότι οι κανόνες πρέπει να αναπτυχθούν από κοινού προκειμένου να αυξηθεί η αποδοχή. Τέλος, ένας κώδικας ενδυμασίας θα μπορούσε επίσης να χρησιμεύσει για την πρόληψη του εκφοβισμού και την προώθηση της μεγαλύτερης ισότητας μεταξύ των μαθητών. Ωστόσο, εξακολουθούν να ανησυχούν ότι οι κοινωνικές διαφορές και τα επώνυμα ρούχα θα παραμείνουν ορατά, αναζωπυρώνοντας τακτικά τη συζήτηση.

Μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί περαιτέρω αυτό το θέμα. Ενώ ορισμένοι θεωρούν απαραίτητους τους σαφείς κανόνες, υπάρχουν επίσης πολλοί που θέλουν ελευθερία στην επιλογή των ρούχων τους. Ο διάλογος για αυτό είναι σημαντικός και πρέπει οπωσδήποτε να ακουστούν οι απόψεις των νέων.