Theaterlegende Claus Peymann sterft: a zeg afscheid van een tijdperk

Theaterlegende Claus Peymann sterft: a zeg afscheid van een tijdperk

Wien, Österreich - Een zwarte dag voor het theaterlandschap: Claus Peymann, de uitstekende directeur en regisseur, stierf op woensdag op 88-jarige leeftijd in zijn huis in Berlijn-Köpenick. Na een lange, ernstige ziekte bezweek Peymann aan zijn lot en laat een opvallende kloof achter in het culturele leven. Bekend om zijn provocantenproducties en zijn onwrikbare toewijding aan het theater, was hij een vormende figuur van de Duits -spreep -theaterwereld. Yahoo Nachrichtten rapporteert over zijn ontroerende leven en werk.

Peymann werd geboren in Bremen op 7 juni 1937 en vierde vorig jaar alleen zijn 88e verjaardag. Zijn carrière begon in de politiek geladen studententheaters van de jaren zestig. De première van Peter Handke's "belediging" in 1966 veroorzaakte ook een sensatie, die zijn talent in een vroeg stadium aantoonde. Maar het was de jaren 1970 waarin hij een sensatie veroorzaakte als waarnemend directeur in Stuttgart. Peymann bracht niet alleen bekendheid, maar ook controverse, als het politieke schandaal voor zijn oproep tot tandheelkundige behandeling voor RAF -terroristen Gudrun Ensslin toont zijn directe confrontatie met de sociale realiteit. Süddeutsche Zeitung Illumineert de curiositeiten van zijn werk.

indrukwekkende stations van zijn carrière

Van 1979 tot 1986 leidde Peymann de Schausspielhaus Bochum voordat hij in 1986 het gerenommeerde burgtheater in Wenen overnam. Hier werkte hij intensief met maten zoals Thomas Bernhard en Peter Handke, die aanzienlijk bijdroeg aan de ontwikkeling van de Oostenrijkse theatercultuur. De première van Bernhard's "Heldplatz" in 1988 is een van de grootste theaterschandalen in Oostenrijk en is een ander voorbeeld van zijn vermogen om te polariseren met zijn producties.

Na zijn tijd in Wenen, die tot 1999 duurde, wijdde Peymann zich aan het Berlijnse ensemble, dat hij zijn "Dream Theatre" noemde. Hij organiseerde tot 2017 talloze stukken in deze rol en liet hier ook een diepe indruk achter. Zelfs na zijn officiële afscheid, miste Peymann niet de kans om als freelance directeur in verschillende huizen te blijven werken. Onlangs, in 2023, regisseerde hij Samuel Beckett's "Waiting for Godot" in het theater in Josefstadt in Wenen - een waardige conclusie voor een indrukwekkende carrière.

een erfenis, die blijft

Zijn provocerende verklaringen en zijn dappere toewijding aan het theater als een plaats van verzet zullen door velen worden herinnerd. Peymann was niet alleen een kunstenaar, maar een collega voor de vrijheid van kunst, zoals de theatergeschiedenis en de theatergemeenschap benadrukken herhaaldelijk. Met zijn dood op 16 juli 2025 eindigt een tijdperk dat het theater in Duitsland en Oostenrijk heeft gevormd. Theatergeschiedenis spreekt van een onvergelijkbaar verlies voor cultuur en artistiek werk.

Peymann begreep het om mensen aan te raken en het denken te stimuleren. Zijn nalatenschap leeft voort in de vele producties en de harten van degenen die branden voor kunst en theater.