Πολύχρωμοι τοίχοι αντί για θλιβερά σοκάκια: τέχνη ή βανδαλισμός στη Βιέννη;

Πολύχρωμοι τοίχοι αντί για θλιβερά σοκάκια: τέχνη ή βανδαλισμός στη Βιέννη;

Στη Βιέννη υπάρχει μια σαφής τάση προς περισσότερα χρώματα και δημιουργικές εκφράσεις στους δρόμους. Σε μια συνέντευξη με τον κυνηγό γκράφιτι Stefan Wogrin, ο αρχισυντάκτης Philipp Scheiber σχολιάζει τον ρόλο του γκράφιτι στην πόλη και δηλώνει: «Προτιμώ να έχω πολύχρωμους τοίχους παρά ερημικά σοκάκια». Ο Wogrin, ο οποίος είναι ενεργός κυνηγός γκράφιτι στη Βιέννη εδώ και 24 χρόνια, βλέπει τις δυνατότητες του γκράφιτι όχι απλώς ως βανδαλισμό, αλλά ως μια μορφή τέχνης που έχει θέση στο αστικό τοπίο. Ο Scheiber, ο οποίος περιγράφει τον εαυτό του ως φιλισταίο της τέχνης, είναι της άποψης ότι πολλά έργα γκράφιτι μπορούν σίγουρα να ανταγωνιστούν έργα τέχνης υψηλής ποιότητας. Επικρίνει επίσης τις υψηλές τιμές για ορισμένα έργα τέχνης, τα οποία συχνά είναι δυσανάλογα.

Ένα πολύ ιδιαίτερο παράδειγμα αυτής της εξέλιξης είναι το «Τείχος της Βιέννης» στο Schönbornpark, το οποίο προσκαλεί επίσημα τον εθελοντικό καλλωπισμό και παρουσιάζει τακτικά νέα, δημιουργικά έργα. Όπως το ViennaXtra πληροφορίες για τη νεολαία αναφέρει, η πόλη είναι αφοσιωμένη στην πολιτιστική ποικιλομορφία και προωθεί ενεργά την κουλτούρα των νέων, η οποία περιλαμβάνει επίσης γκράφιτι. Αυτή η μορφή τέχνης θεωρείται από πολλούς ως μια από τις πιο ορατές και συζητημένες μορφές έκφρασης της νεολαίας και συχνά εμπεριέχει κριτική και έναν επαναστατικό τόνο.

Το γκράφιτι ως μέρος του πολιτισμού

Το έργο Wienerwand δημιουργήθηκε για να δημιουργήσει νέους νομικούς χώρους για γκράφιτι, το οποίο προωθεί τον διάλογο μεταξύ καλλιτεχνών και κοινού. Ενώ σε πολλές άλλες πόλεις τα γκράφιτι συχνά αντιμετωπίζονται ως εγκληματική ενέργεια και αντιμετωπίζονται με απαγορεύσεις, η Βιέννη υιοθετεί μια διαφορετική προσέγγιση. Η ανεκτικότητα και η ανοιχτή συζήτηση βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και η πόλη δείχνει ότι βλέπει το γκράφιτι ως πολύτιμη συνεισφορά στον πολιτισμό.

Η ιστορία του γκράφιτι πηγαίνει πίσω πολλές δεκαετίες. Το τατουάζ στους τοίχους είναι μια μορφή τέχνης που είναι παλαιότερη από το ίδιο το κίνημα γκράφιτι. Τα πολιτικά μηνύματα και τα συνθήματα έπαιζαν πάντα ρόλο στην αστική τέχνη, καθώς και στην ιστορία του Τείχους του Βερολίνου, που έγινε σύμβολο για τα πολιτικά κινήματα. Το γκράφιτι έγινε δημοφιλές στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1970 ως μέρος της κουλτούρας του hip hop και γρήγορα εξαπλώθηκε στην Ευρώπη. Πώς Pop και Sub Όπως μπορείτε να διαβάσετε, τη δεκαετία του 1980 σε πόλεις όπως το Βερολίνο, άτυπες ομάδες γεμάτες ψεκαστήρες, τα λεγόμενα «πληρώματα», διαμορφώθηκαν και ανέπτυξαν τα δικά τους στυλ και ονόματα.

Γκράφιτι σήμερα και στο μέλλον

Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι το γκράφιτι αλλάζει συνεχώς σήμερα και αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις. Εκεί που στο παρελθόν το γκράφιτι στιγματιζόταν συχνά, σήμερα βιώνουμε μια σταδιακή αλλαγή στην αντίληψη και την εκτίμηση αυτής της μορφής τέχνης. Σε πολλές περιπτώσεις θεωρείται ως έκφραση δημιουργικότητας και κοινωνικής κριτικής - μια εξέλιξη που μπορεί να παρατηρηθεί όχι μόνο στη Βιέννη αλλά παγκοσμίως.

Συνοψίζοντας, μπορεί κανείς να πει ότι το γκράφιτι στη Βιέννη αντιπροσωπεύει μια πλατφόρμα για νέους καλλιτέχνες να είναι δημιουργικοί και να είναι παρόντες στον δημόσιο χώρο. Με έργα όπως το Wienerwand και μια προσέγγιση κατανόησης από την πόλη, το αστικό περιβάλλον όχι μόνο γίνεται πιο πολύχρωμο, αλλά και πολιτιστικά πιο πλούσιο και πιο ποικιλόμορφο. Μένει να δούμε πώς θα εξελιχθούν αυτές οι εξελίξεις στο μέλλον.