Bérénice inspireert in Wenen: een dramatische liefdesdriehoek op het podium

Bérénice inspireert in Wenen: een dramatische liefdesdriehoek op het podium

Op 21 september 2025 vierde het traditionele Academietheater in Wenen de langverwachte première van ‘Bérénice’, het beroemde werk van de Franse toneelschrijver Jean Racine. De productie, afkomstig van de gerenommeerde Comédie-Française, vindt zijn oorsprong in het Théâtre du Vieux-Colombier in Parijs en brengt Franse klassiekers uit de 17e eeuw naar Wenen. Een werkelijk historisch moment voor het theater en de fans van Racine. Vandaag, 22 september, waren veel toeschouwers aanwezig bij de tweede voorstelling en waren enthousiast over de voorstelling.

‘Bérénice’ gaat over de ingewikkelde relatie tussen keizer Titus en koningin Berenice. Deze historische figuur, waarschijnlijk van joodse afkomst en heerser over Palestina, was verwikkeld in een liefdesverhaal dat werd overschaduwd door politieke intriges. Haar minnaar Titus, die keizer van Rome werd na de dood van zijn vader Vespasianus, staat voor een dilemma: de Senaat verbiedt hem om met een buitenlandse koningin te trouwen. De tragedie van de situatie wordt eindelijk duidelijk wanneer Titus om politieke redenen wordt gedwongen Berenice weg te sturen, wat de emotionele conflicten tussen de hoofdrolspelers alleen maar vergroot.

Enscenering en sfeer

Guy Cassiers, regisseur van deze indrukwekkende productie, brengt een modern perspectief op de tijdloze tragedie. De sterke vertolking van Berenike, gespeeld door de elegante Suliane Brahim, zorgt ervoor dat kijkers zich inleven in de heldin en haar innerlijke kracht bewonderen. Centraal staat de tragische driehoeksverhouding tussen Titus, Berenike en Antiochus, de vriend van Titus die ook verliefd is op de koningin. Jérémy Lopez maakt indruk in een dubbelrol, waarin hij zowel Titus als Antiochus op briljante wijze belichaamt.

Wat vooral opvalt is het vernieuwende gebruik van videotechnologie, dat onzichtbaar geïntegreerd is in de dramaturgie. De podiumruimte wordt beschreven als een tijdloze voorkamer waarin de gedachten en emoties van de personages tot leven komen door middel van projecties. De omgeving verandert voortdurend en weerspiegelt de mentale toestand van de hoofdrolspelers, wat resulteert in een gespannen sfeer die het conflict tussen persoonlijk geluk en politieke plichten illustreert.

Een stukje reflectie

“Bérénice” wordt beschouwd als een ideaal werk voor artistieke reflecties op de Europese geschiedenis en politieke discoursen. Het combineert de elegante stijl van klassiek theater met hedendaagse relevantie. Publiek en critici zijn enthousiast over de show, die niet alleen emotioneel ontroerend is, maar ook tot nadenken stemt. De dialogen tussen Titus en Berenice, waarvan sommige op band worden afgespeeld, onderstrepen de complexiteit van hun relatie en de uitdagingen die daarmee gepaard gaan.

De productie blijft trouw aan de klassieke tekst en steunt toch op een dynamische uitvoering die het publiek boeit. Met rijmende Alexandrijnen en een ongedwongen parlandotoon brengt de productie het werk van Racine op een nieuwe, frisse manier die zowel theaterliefhebbers als een jonger publiek aanspreekt.

Uit het slotapplaus voor de acteurs blijkt duidelijk dat het Weense publiek enthousiast is over deze boeiende voorstelling. Het stuk wordt beschouwd als een hoogtepunt van het theaterjaar en vormt een sterk voorbeeld voor de heropleving van klassieke werken in het moderne theater. Een artikel over online-markering beschrijft het hoge niveau van aandacht van het publiek tijdens de 110 minuten durende voorstelling en benadrukt de succesvolle combinatie van klassieke tekst en moderne productiestijl. Deze productie zou een mijlpaal in de geschiedenis van het Weense theater kunnen blijken te zijn en heeft velen al enthousiast gemaakt voor toekomstige uitvoeringen.

Voor iedereen die meer wil weten over de wortels en historische context van het werk, staat het artikel op komedie francaise een uitstekende bron van informatie. Ook het bericht op Wikipedia biedt een diep inzicht in de ontwikkeling van het Franse theater en de essentiële kenmerken van de Franse klassieke muziek, in wiens traditie “Bérénice” staat.