Tien jaar zonder Helmuth Lohner: een uniek stuk Weense theaterkunst

Tien jaar zonder Helmuth Lohner: een uniek stuk Weense theaterkunst

Josefstadt, Österreich - Op 23 juni 2013 stierf de veelzijdige kunstenaar Helmuth Lohner, die niet alleen liet zien wat hij had als acteur, maar ook als theaterregisseur en regisseur. Zijn verjaardag, 24 april 1933, viel in Wenen-Ottakring, waar hij het daglicht zag als de zoon van een slotenmaker. Na een stage in de grafische handel en het inhalen van de Matura in avondcursussen, besloot hij zijn droom van acteren te realiseren. Na privé -acteerlessen debuteerde hij in het Baden City Theatre in 1952, wat het startsignaal gaf voor een indrukwekkende carrière.

Het pad leidde hem naar het Klagenfurt City Theatre als een operetta -buffo. Vanaf 1953 werd hij aangenomen in het theater in Josefstadt, waar hij tot 1963 moest deelnemen aan meer dan 60 premières. Zijn eerste ontmoeting met het publiek was zijn verschijning in "South Fruit" op 25 juli 1953. In de daaropvolgende jaren verscheen Lohner ook regelmatig bij de Vienna Burgheater en op het Salzburg -festival en voor 23 zomer. Hij scheen meer dan tien jaar, vooral in Hofmannsthal's 'iedereen'.

een man van diversiteit

Wat de charme van het loon zou kunnen ontwikkelen, wordt niet alleen getoond in zijn klassieke rollen als Richard, Hamlet en Faust. Hij kwam ook aan de slag in vreemde rollen. Zijn werk varieerde van de meest gerenommeerde podia in Berlijn, München, Düsseldorf, Hamburg tot Zürich. Hij vormde niet alleen het theater in Josefstadt als acteur, maar beheerde ook de fortuinen daar als regisseur van 1997 tot 2006.

Cinematic Hij verliet ook zijn sporen. Lohner debuteerde in 1955 met "Hotel Adlon" door Josef von Báky. In de daaropvolgende jaren werd hij gezien in populaire entertainmentfilms zoals "The Tavern in the Spessart" en "The Beautiful Liar". Hij was ook actief op televisie uit 1963 en regisseerde producties zoals "My OpaPa is de beste" in de jaren negentig.

Awards and Commitment

Als favoriet van het publiek werd hij overladen met talloze onderscheidingen, waaronder de Kainz Medal (1980) en de Nestroy Ring (1988). Zijn acteertalent werd erkend met de titel "Oostenrijkse kameracteur" (1993) en het eredoctoraat van het theater in Josefstadt (2003). De gouden eer voor verdiensten in de staat Wenen (2006) bekroonde ook zijn werk. Bovendien was Lohner toegewijd aan sociale kwesties voor het leven.

Tot zijn dood leed hij aan slokdarmkanker en liet hij niet alleen zijn kunst achter, maar ook twee dochters, consistentie en thermische, evenals talloze fans en bewonderaars. Hij vond zijn laatste rustplaats op de begraafplaats van Grinzingen in Wenen, waar hij altijd zal worden herinnerd als een meesterlijk talent en als een menselijk karakter. Zoals de SN meldt, blijft zijn erfgenaam levend in het binnenlandse culturele landschap.

Ter nagedachtenis aan een acteur en persoon die campagne heeft gevoerd voor zijn vak met passie en passie voor zijn leven, zal Helmuth Lohner het niet vergeten.