Theater onder de loep: nieuwe werken en explosieve onderwerpen in Wenen!

Theater onder de loep: nieuwe werken en explosieve onderwerpen in Wenen!

Wenen is cultureel net zo levendig als altijd. Het theaterseizoen 2025 heeft al veel te bieden, met frisse producties en bijzondere stukken. Tegenwoordig draait het allemaal om de balans tussen succes en mislukking op de podia van de stad. De afgelopen maanden hebben we kunnen genieten van nieuw werk van auteurs als Turrini, Mitterer en Kehlmann, die het publiek weten te boeien met hun creatieve aanpak.

Bijzonder spannend is de aankondiging van Nikolaus Habjan, die de groteske komedie ‘Schicklgruber’ van Berlijn naar Wenen brengt. Andrea Breth, bekend van haar indrukwekkende producties op gerenommeerde podia, wijdt zich ook aan het toneelstuk “A German Life” van Christopher Hampton. Dit stuk is gebaseerd op de ontroerende noten van Brunhilde Pomsel, de persoonlijke secretaris van Joseph Goebbels. Lore Stefanek startte deze samenwerking met Breth en Föttinger beschrijft de eerste bouwproef als een spannende gebeurtenis, waarvan het resultaat een meerstemmige productie belooft.

Een bewegend beeld van het leven

Brunhilde Pomsel, geboren op 11 januari 1911, was niet alleen een centrale figuur in Goebbels' kantoor, maar ook een vrouw met een complexe geschiedenis. In 2014, op de rijpe leeftijd van 103 jaar, deelde ze haar herinneringen in de documentaire ‘A German Life’, gebaseerd op een 30 uur durend interview. Haar leven begon in het joodse milieu van Berlijn. Ze sloot zich in 1933 aan bij de NSDAP en werd in 1942 op aanbeveling van een nazi-vriend overgeplaatst naar het Reichsministerie voor Openbare Verlichting en Propaganda. Daar werkte ze tot het einde van de oorlog als stenograaf, waarbij ze zich bezighield met de manipulatie van statistieken en de verspreiding van propaganda.

Na de oorlog maakte Pomsel een dramatische ommekeer mee: ze werd opgesloten in drie concentratiekampen voordat ze naar West-Duitsland vluchtte, waar ze tot haar pensionering als secretaresse werkte. Haar tijd in het naziregime heeft een duidelijke stempel op haar leven gedrukt, hoewel ze tot aan haar dood volhield dat ze niets had geweten over de ‘Endlösung’.

Theater in de schaduw van de ideologie

De confrontatie met de donkere hoofdstukken van de geschiedenis vindt niet zonder echo plaats in het theater. In nazi-Duitsland probeerden de machthebbers het theater voor hun eigen doeleinden te gebruiken en behielden ze een strikte invloed op toneelschrijvers en theatermakers. Kunstenaars moesten zich aanpassen, zich terugtrekken of emigreren, waarbij veel briljante geesten het land verlieten. De idealen van de Weimarrepubliek, zoals intellectuele vrijheid en de wens om te experimenteren, werden vervangen door saaiheid en chauvinisme.

Het doel was om een ​​nationaal bewustzijn te creëren en ‘heldhaftige harten’ wakker te schudden, vooral onder jongeren. Maar de realiteit werd vaak gekenmerkt door censuur en een afname van de creativiteit: veel belangrijke werken gingen verloren bij de boekverbranding. De controle over het theater was in handen van de “Reichstheaterkammer”, die cruciale beslissingen moest goedkeuren om een ​​nationalistische intellectuele structuur op te bouwen.

Maar ondanks deze geschiedenis blijft de kracht van theater ongebroken. Matthias Hartmann, voormalig directeur van het Burgtheater, regisseert momenteel Bernhards 'Theatermacher' en reflecteert op stereotypen als racisme en leeftijdsdiscriminatie. Föttinger neemt ook de titelrol van podiumdespoot op zich en belicht de interacties tussen kunst en samenleving.

Het lijkt erop dat Wenen op het punt staat een theaterseizoen te beginnen dat niet alleen moet entertainen, maar ook tot nadenken moet aanzetten. In deze kleurrijke mix van geschiedenis en heden wordt het spannend om te zien welke verhalen de podia van onze stad de komende maanden zullen vertellen.

Voor meer informatie over het huidige theaterseizoen in Wenen vindt u de volledige details in de reportages van nieuws.at, Wikipedia En theater-info.de lees op.