Burgtheater w kryzysie: Nowe spektakle dzielą opinie!

Burgtheater w kryzysie: Nowe spektakle dzielą opinie!

Obecnie w wiedeńskim krajobrazie teatralnym wiele się dzieje, ale renomowany Burgtheater stara się kontynuować dotychczasowe sukcesy. Twórczość Thomasa Bernharda i Wernera Schwaba, uznawanych niegdyś za niezastąpionych prowokatorów przeciwko burżuazji i kłamliwej publiczności, nie spotyka się z wielkim entuzjazmem nowego pokolenia reżyserów. Młodsi reżyserzy często okazują brak zainteresowania, a nawet traktują te znane nazwiska w sposób kpiący. To opisuje Welt.de.

Therese Willstedt wystawia obecnie w Burgtheater „Extinction. A Decay” Bernharda, ale przedstawienie nie cieszy się dużym zainteresowaniem publiczności. Tworzy duży dystans do tekstu, jest krytykowany jako ironiczny i nieistotny – wydarzenia wewnętrzne schodzą na dalszy plan. Z kolei Julien Gosselin dwa lata temu wywołał zamieszanie poważniejszym podejściem do „wymierania”. Obraz Schwaba „Zagłada ludu albo moja wątroba jest bezsensowna”, również wyreżyserowany przez Willstedta, jest kolorowy i nieszkodliwy, co nie oddaje poważnej tematyki. Wydaje się, że pojawia się emocjonalna „zmiana wibracji”: negatywne uczucia wydają się być reliktem minionych czasów.

Spojrzenie wstecz na twórczość Bernharda

„Annihilacja. Rozpad” to nie tylko spektakl teatralny, ale także ostatnia powieść Bernharda, która ukazała się w 1986 roku. Narrator pierwszoosobowy Franz-Josef Murau, który w tragicznym wypadku traci rodzinę, zastanawia się nad swoim życiem i korzeniami. Spektaklowi w Burgtheater towarzyszy muzyka i prezentuje około 650-stronicowe dzieło w około trzy godziny, przy zachowaniu typowych środków stylistycznych Bernharda. Na scenie, umiejętnie wytapetowanej na czerwono przez Mårtena K. Axelssona, dramatycznie kontrastującej z tematyką tekstu, pojawiają się także kostiumy w postaci dirndli i sutanny kapłańskiej, a aktorzy zdają się wykazywać pewną zmianę w kreowaniu głównego bohatera. Frankfurter Allgemeine Zeitung Zaznacza, że ​​spektakl nawiązuje także do historii Austrii po III Rzeszy.

Tymczasem w Teatrze Akademia rozpocznie się premiera nowej produkcji „Zagłady ludu, czyli moja wątroba jest bezsensowna” Schwaba. Utwór znany jest z lokalnych wyrażeń i dziwacznych konstrukcji zdań i opowiada o niezgodności pomiędzy trzema zwaśnionymi partiami domowymi, których konflikty prowadzą do zatrucia. Tutaj Stefanie Reinsperger błyszczy w roli pana Wurma, alter ego Schwaba, zaś Franziska Hackl zachwyca publiczność w roli pani Grollfeuer.

Twórca teatru: inne podejście

Jeśli chcesz doświadczyć tego, co najlepsze w twórczości Bernharda, powinieneś obejrzeć „The Theatre Maker” – sztukę wystawiona przez Matthiasa Hartmanna, byłego dyrektora Burgtheater, w Theatre in der Josefstadt. Hartmann i główny aktor Föttinger żywo ukazują sprzeczności występujące w bohaterach Bernharda i zwracają uwagę na ciemną stronę sztuki. W przeciwieństwie do przedstawień Willstedta, przekazana jest tu ambiwalencja i powaga, którym towarzyszą choreograficzne sceny taneczne, podejmujące historyczne cienie.

Różne podejścia wyjaśniają jedno: dyskusja na temat twórczości Bernharda i Schwaba pozostaje gorącym tematem w wiedeńskiej kulturze teatralnej, nawet jeśli przedstawienia Burgtheater spotykają się obecnie z ostrożnym przyjęciem. Pozostaje pytanie, czy kontrowersyjne podejście nowego pokolenia reżyserów oddaje sprawiedliwość dziedzictwu tych wielkich autorów, czy też konieczna jest fundamentalna reorientacja, aby ponownie dotrzeć do publiczności i zachwycić ją.