Το Burgtheater σε κρίση: Νέες παραγωγές διχάζουν τις απόψεις!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Στις 27 Οκτωβρίου 2025, μια κριτική παραγωγή του «Theater Maker» του Bernhard στο Theatre in der Josefstadt θα ρίξει φως στις τρέχουσες σκηνοθετικές τάσεις.

Am 27.10.2025 beleuchtet eine kritische Inszenierung von Bernhards "Der Theatermacher" im Theater in der Josefstadt aktuelle Regietrends.
Στις 27 Οκτωβρίου 2025, μια κριτική παραγωγή του «Theater Maker» του Bernhard στο Theatre in der Josefstadt θα ρίξει φως στις τρέχουσες σκηνοθετικές τάσεις.

Το Burgtheater σε κρίση: Νέες παραγωγές διχάζουν τις απόψεις!

Επί του παρόντος, πολλά συμβαίνουν στο θεατρικό τοπίο της Βιέννης, αλλά το διάσημο Burgtheater αγωνίζεται να οικοδομήσει σε προηγούμενες επιτυχίες. Έργα των Thomas Bernhard και Werner Schwab, που κάποτε θεωρούνταν απαραίτητοι προβοκάτορες κατά της αστικής τάξης και του απατηλού κοινού, δεν αντιμετωπίζονται με ιδιαίτερο ενθουσιασμό από τη νέα γενιά σκηνοθετών. Οι νεότεροι σκηνοθέτες συχνά δείχνουν αδιαφορία ή ακόμη και αντιμετωπίζουν αυτά τα γνωστά ονόματα με κοροϊδία. Αυτό περιγράφει Welt.de.

Αυτή τη στιγμή η Therese Willstedt ανεβάζει το "Extinction. A Decay" του Bernhard στο Burgtheater, αλλά η παράσταση δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στο κοινό. Δημιουργεί μεγάλη απόσταση από το κείμενο και επικρίνεται ως ειρωνικό και άσχετο - τα εσωτερικά γεγονότα πέφτουν στην άκρη. Αντίθετα, ο Julien Gosselin προκάλεσε σάλο πριν από δύο χρόνια με μια πιο σοβαρή προσέγγιση για την «εξάλειψη». Το "Annihilation of the People or My Liver isless" του Schwab, σε σκηνοθεσία Willstedt, είναι πολύχρωμο και ακίνδυνο, κάτι που δεν ανταποκρίνεται στο σοβαρό θέμα. Μια συναισθηματική «μετατόπιση ατμόσφαιρας» φαίνεται να αναδύεται: τα αρνητικά συναισθήματα φαίνονται να είναι κατάλοιπο περασμένων εποχών.

Μια αναδρομή στο έργο του Bernhard

Το "Annihilation. A Disintegration" δεν είναι μόνο ένα θεατρικό έργο, αλλά και το τελευταίο μυθιστόρημα του Bernhard, το οποίο εκδόθηκε το 1986. Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής Franz-Josef Murau, που χάνει την οικογένειά του μετά από ένα τραγικό ατύχημα, στοχάζεται τη ζωή και τις ρίζες του. Η παραγωγή στο Burgtheater συνοδεύεται από μουσική και παρουσιάζει το έργο των περίπου 650 σελίδων σε περίπου τρεις ώρες, ενώ διατηρούνται τα τυπικά στιλιστικά στοιχεία του Bernhard. Η σκηνή, επιδέξια καλυμμένη με κόκκινο χαρτί από τον Mårten K. Axelsson, σε δραματική αντίθεση με τα θέματα του κειμένου, περιλαμβάνει επίσης κοστούμια όπως dirndls και ράσα ιερέα, και οι ηθοποιοί φαίνεται να επιδεικνύουν μια κάποια αλλαγή στην απεικόνιση του κύριου χαρακτήρα. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung επισημαίνει ότι η παραγωγή κάνει επίσης στενές αναφορές στην αυστριακή ιστορία μετά το Τρίτο Ράιχ.

Εν τω μεταξύ, η νέα παραγωγή του Schwab «Annihilation of the People or My Liver isless» πρόκειται να ξεκινήσει στο θέατρο Academy. Το κομμάτι είναι γνωστό για τις τοπικές εκφράσεις και τις περίεργες κατασκευές προτάσεων και αφηγείται την ασυμβατότητα μεταξύ τριών διαφωνούντων σπιτιών, των οποίων οι συγκρούσεις οδηγούν σε δηλητηρίαση. Εδώ η Stefanie Reinsperger λάμπει στον ρόλο του κυρίου Wurm, ενός alter ego του Schwab, ενώ η Franziska Hackl χαροποιεί το κοινό ως κυρία Grollfeuer.

Theater Maker: A Different Approach

Αν θέλετε να ζήσετε το καλύτερο έργο του Μπέρνχαρντ, θα πρέπει να παρακολουθήσετε το «Theater Maker», ένα έργο που ανέβασε ο Ματίας Χάρτμαν, πρώην διευθυντής του Burgtheater, στο Theatre in der Josefstadt. Ο Χάρτμαν και ο βασικός ηθοποιός Φότινγκερ αναδεικνύουν έντονα τις αντιφάσεις των χαρακτήρων του Μπέρνχαρντ και αναφέρονται στη σκοτεινή πλευρά της τέχνης. Σε αντίθεση με τις παραγωγές του Willstedt, η αμφιθυμία και η σοβαρότητα μεταφέρονται εδώ, συνοδευόμενες από χορογραφημένες σκηνές χορού που καταλαμβάνουν ιστορικές σκιές.

Οι διαφορετικές προσεγγίσεις κάνουν ένα πράγμα ξεκάθαρο: η συζήτηση για το έργο του Bernhard και του Schwab παραμένει ένα καυτό θέμα στη βιεννέζικη θεατρική κουλτούρα, ακόμα κι αν οι παραγωγές του Burgtheater μπορεί να τυγχάνουν προσεκτικής υποδοχής. Το ερώτημα παραμένει αν η αμφιλεγόμενη προσέγγιση της νέας γενιάς σκηνοθετών δικαιώνει την κληρονομιά αυτών των μεγάλων συγγραφέων ή εάν απαιτείται ένας θεμελιώδης αναπροσανατολισμός για να προσεγγίσει και να ευχαριστήσει ξανά το κοινό.