Βάναυση εκδίκηση στη Βιέννη: νέοι επιτίθενται και κακοποιούν τους συνομηλίκους τους

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Βάναυση επίθεση εκδίκησης στη Βιέννη-Ντονάουσταντ: Εννέα νεαροί επιτίθενται σε τρία άτομα της ηλικίας τους. Η αστυνομία ερευνά.

Brutaler Racheüberfall in Wien-Donaustadt: Neun Jugendliche attackieren drei Gleichaltrige. Polizei ermittelt.
Βάναυση επίθεση εκδίκησης στη Βιέννη-Ντονάουσταντ: Εννέα νεαροί επιτίθενται σε τρία άτομα της ηλικίας τους. Η αστυνομία ερευνά.

Βάναυση εκδίκηση στη Βιέννη: νέοι επιτίθενται και κακοποιούν τους συνομηλίκους τους

Υπήρξε μια άγρια ​​επίθεση στη Βιέννη-Ντονάουσταντ τον Οκτώβριο που συγκλόνισε την τοπική κοινωνία. Μια ομάδα εννέα εφήβων, αποτελούμενη από οκτώ αγόρια και έναν νεαρό ενήλικα μεταξύ 14 και 19 ετών, επιτέθηκε σε τρία άτομα της ίδιας ηλικίας. Η επίθεση, που μπορεί να γίνει αντιληπτή ως πράξη εκδίκησης, έγινε στο Wonka Place και πλέον έχει κάνει πάταγο. Την προηγούμενη μέρα, δύο από τους πατέρες των δραστών δέχθηκαν επίθεση σε λουκάνικο. Ο ένας πατέρας σύρθηκε ακόμη και από μια σκάλα, με αποτέλεσμα και οι δύο άνδρες να υποστούν τραύματα και κατάγματα.

Η αστυνομία κατάφερε να εντοπίσει και να συλλάβει τους υπόπτους μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου. Πέντε από αυτούς είναι τώρα υπό κράτηση. Τα περιστατικά δεν είναι μόνο ανησυχητικά, αλλά αναδεικνύουν και τις τρέχουσες προκλήσεις για την εγκληματικότητα των νέων στην πόλη. Μια συγκλονιστική λεπτομέρεια: Κατά τη διάρκεια της επίθεσης, ένα από τα θύματα αναγκάστηκε να γδυθεί και κακοποιήθηκε σεξουαλικά ενώ οι φρικιαστικές πράξεις κινηματογραφήθηκαν. Οι ηχογραφήσεις βρήκαν τον δρόμο τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γεγονός που ενέτεινε ακόμη περισσότερο το θέμα της ψηφιακής ευθύνης.

Το νεανικό έγκλημα με μια ματιά

Σύμφωνα με τρέχουσες μελέτες, η εγκληματικότητα ανηλίκων στην Αυστρία είναι πρωτίστως ανδρικό φαινόμενο. Η πλειοψηφία των νέων συνήθως σταματά την εγκληματική συμπεριφορά όταν μεγαλώσει. Αυτές οι τάσεις αντικατοπτρίζονται και σε έρευνες που δείχνουν ότι έως και το 70% των μαθητών έχουν διαπράξει έγκλημα τους τελευταίους 12 μήνες. Ωστόσο, οι σοβαρές μορφές εγκληματικότητας αποτελούν την εξαίρεση. Η πλειοψηφία των νέων διέπραξε κυρίως μικροαδικήματα. Η διαχρονική μελέτη του Ντούισμπουργκ δείχνει επίσης ότι το 84% των αγοριών και το 69% των κοριτσιών μεταξύ 13 και 18 ετών ήρθαν σε σύγκρουση με το νόμο τουλάχιστον μία φορά.

Ωστόσο, στο πρόσφατο παρελθόν, το ποσοστό εγκληματικότητας έχει σημειώσει πτώση. Αυτή η εξέλιξη ενισχύεται επίσης από την πανδημία COVID-19, η οποία επηρέασε έντονα τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και τη συμπεριφορά των νέων στον ελεύθερο χρόνο. Παρά τη μείωση, εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρά στοιχεία για τη βία μεταξύ των νέων. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα βίαια εγκλήματα μεταξύ αγοριών έχουν σωρευτικό ποσοστό επικράτησης 61%.

Αιτίες και στρατηγικές πρόληψης

Τα αίτια του εγκλήματος ανηλίκων είναι πολύπλοκα. Παράγοντες όπως η κοινωνική απομόνωση, η οικονομική δυσπραγία, οι οικογενειακές συγκρούσεις και η επιρροή των συνομηλίκων οδηγούν πολλούς νέους σε παραβατική συμπεριφορά. Επομένως, τα προγράμματα πρόληψης που στοχεύουν στην αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων είναι ζωτικής σημασίας. Οι πρωτοβουλίες σε τοπικό επίπεδο μπορούν να βοηθήσουν στην προώθηση των κοινωνικών δεξιοτήτων και στην ενίσχυση της κοινοτικής συνοχής. Τα σχολεία διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο σε αυτό, ιδιαίτερα μέσω προγραμμάτων που διδάσκουν κοινωνικές δεξιότητες και δεξιότητες επίλυσης συγκρούσεων.

Πολλοί οργανισμοί εργάζονται για να κρατήσουν τους νέους μακριά από βίαιες δομές παρέχοντας ουσιαστικές δραστηριότητες αναψυχής και εκπαιδευτικές ευκαιρίες. Αυτό γίνεται όχι μόνο μέσω άμεσων παρεμβάσεων, αλλά και μέσω της συμμετοχής της κοινότητας. Όταν οι γονείς, τα σχολεία και οι τοπικές πρωτοβουλίες συνεργάζονται, δίνεται μια ευκαιρία στον κοινωνικό έλεγχο που υπερβαίνει τις νομικές ρυθμίσεις.

Αυτό που μένει είναι το προκλητικό ερώτημα για το πώς αντιδρά μια κοινωνία σε τέτοιες επιθέσεις. Η υπόθεση στο Donaustadt είναι μια κλήση αφύπνισης που επισημαίνει την ανάγκη για μια συνολική εξέταση του εγκλήματος των νέων και των ριζών του. Το νομικό πλαίσιο, όπως το Youth Court Act, επιδιώκει την προσέγγιση της εκπαίδευσης και όχι της καθαρής τιμωρίας. Αυτό θα μπορούσε να ανοίξει μια πόρτα όχι μόνο για τη θεραπεία των συμπτωμάτων αλλά και για τη στόχευση των αιτιών της νεανικής παραβατικότητας. Οι εμπειρίες από άλλες χώρες και η εστίαση σε διεπιστημονικές προσεγγίσεις είναι ελπιδοφόρες σε αυτό το πλαίσιο, αλλά παρουσιάζουν και προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι οι γνώσεις και τα προγράμματα που συλλέγονται θα έχουν μακροπρόθεσμο αντίκτυπο και θα οδηγήσουν τους νέους πίσω σε έναν καλύτερο δρόμο. Το αν αυτό θα πετύχει εξαρτάται από μια εκπαιδευτική προσέγγιση που εστιάζει τόσο στα προβλήματα όσο και στις δυνατότητες των νέων.