Claus Peymann: theatericoon met scherpe randen en grote dromen

Claus Peymann: theatericoon met scherpe randen en grote dromen

Wien, Österreich - Op 18 Juli 2025 ontvingen we het trieste nieuws van de dood van de gerenommeerde theaterman Claus Peymann, die werd beschouwd als een enfant verschrikkelijk van het Duits -spreekende theaterlandschap. "Ik ben een mammoet die niet langer in de tijd past," zei Peymann over zichzelf. Maar ondanks zijn eigenzinnige manier blijft hij onvergetelijk en heeft hij de theaterwereld aanzienlijk gevormd. Zijn opvattingen waren vaak provocerend en veroorzaakten verhitte debatten- zowel in het theater als in de politieke wereld.

Peymann's pad leidde hem door de belangrijkste fasen in Europa. Geboren in 1937 en 1968, was hij directeur van het Stuttgart- en Bochum -theater voordat hij van 1986 tot 1999 naar het burgtheater in Wenen leidde. Gedurende deze tijd organiseerde hij de première van het controversiële stuk "Holdenplatz" van Thomas Bernhard, die landelijke verdrag veroorzaakte. Daarna was hij actief in het Berlijnse ensemble tot 2017, waar hij als regisseur het doel nastreefde om van het Huis een "tekenende tand in de kont van de machtigen" te maken, waarvan hij uiteindelijk werd beschouwd, faalde, omdat er naar zijn mening te weinig echt tegenstanders waren.

Een leven van controverse

Zijn carrière werd niet alleen gevormd door succes. Na een controversiële oproep voor donaties voor terrorist Gudrun Ensslin, werd hij uitgeroepen tot "nummer één vijand van de staat" in Stuttgart. "Ik wilde laten zien dat terroristen ook mensen zijn," rechtvaardigde hij zijn beslissing. Deze provocerende verklaringen en acties leidden regelmatig tot conflicten, maar dat belette hem niet te horen met scherpe kritiek op andere theater -persoonlijkheden en bijvoorbeeld de toenmalige secretaris van cultuur Tim Renner.

Ondanks talloze controverse was Peymann extreem populair bij de toeschouwers. Zijn uitgesproken gevoel van het theater, dat altijd een plaats van utopieën voor hem was, maakte het onmiskenbaar. "Is het theater niet verantwoordelijk voor het ontwerpen van utopieën?" Hij benadrukte vaak. Zijn passie en onvermoeibare inspanningen voor kunst lieten een blijvende indruk achter op veel mensen.

Cultureel erfgoed

Peymann's erfenis wordt niet alleen erkend in Wenen en Berlijn, maar ook internationaal. Volgens theater.de heeft het theater een lange geschiedenis die teruggaat naar de oudheid. Peymann heeft deze traditionele lijn herhaaldelijk opnieuw geïnterpreteerd via innovatieve producties en nieuwe impulsen. Het theater zelf heeft zich in de loop van de eeuwen ontwikkeld; Van eenvoudige representaties tot complexe stukken en van een puur mannelijke lijn tot een divers en inclusief podium.

De verscheidenheid aan theater die Peymann heeft gepromoot, symboliseert de relevantie en het sociale belang van het theater tot op de dag van vandaag. Op deze manier blijft zijn kritische houding ten opzichte van het theaterbeleid van vandaag niet niet worden genoemd. Veel theatermakers nemen zijn eerlijke weg, die zelfs niet in moeilijke tijden stopte, als een voorbeeld. Het verlies van zo'n uniek personage zal het Oostenrijkse en Duitse theaterlandschap vormen.

Of Berserker, Elegant Gentleman of Grante - de meningen over Claus Peymann waren zo divers als zijn werk zelf. In elk geval zullen we de herinnering aan deze geweldige mensen en zijn buitengewone werk eren. Zijn laatste openbare optreden vond plaats op 10 oktober 2021 in een matinee in het theater in Josefstadt. In een interview met Renata Schmidtkunz dacht hij na over zijn werk en de vele facetten van het theater.

In deze moeilijke uren zijn onze condoleances van toepassing op de familieleden en de theatergemeenschap, die een gepassioneerde advocaat en onvermoeibare jager hebben verloren. Moge zijn nalatenschap inspiratie blijven voor toekomstige generaties kunstenaars.