Wenen verovert met de rood-roze coalitie het vrouwenquotum in het stadhuis!
Wenen vertrouwt op de macht van vrouwen met een rood-roze coalitie: 62% vrouwelijk stadsbestuur en huidige uitdagingen in de politiek.

Wenen verovert met de rood-roze coalitie het vrouwenquotum in het stadhuis!
Er is een opwindende verandering gaande in het Weense politieke landschap. SPÖ-leider Michael Ludwig presenteerde onlangs een rood-roze coalitie die normen stelt met 62% vrouwen in het stadsbestuur. Dit is een duidelijke stap in de richting waar velen in de politiek al lang om vragen: het bevorderen van de stem van vrouwen aan besluitvormingstafels. De gemeenteraad van Wenen telt momenteel 59 mannen en 41 vrouwen, wat overeenkomt met een vrouwenquotum van 41% – een verbetering vergeleken met het nationale gemiddelde van 36,6% in de Nationale Raad, aangezien de koerier gemeld.
Maar de cijfers temperen de euforie een beetje. Vergeleken met internationale normen doet Oostenrijk het niet bijzonder goed. Volgens dat Federaal Bureau voor de Statistiek en andere rapporten is het aandeel vrouwen in parlementen op mondiaal niveau nog steeds te laag. Het mondiale gemiddelde bedroeg in maart 2025 slechts 27,2%. Terwijl er in Rwanda 63,8% vrouwelijke vertegenwoordigers zijn, zien we in Oostenrijk dat slechts 31 van de 2.115 gemeenten een aandeel vrouwen van meer dan 50% in hun commissies hebben. In de deelstaatparlementen bedraagt het hoogste percentage 44% in Vorarlberg, terwijl Karinthië met slechts 17% de achterhoede vormt.
Politieke uitdagingen voor vrouwen
Het politieke klimaat is niet bepaald vriendelijk voor vrouwen. In Oostenrijk zijn er geen wettelijk vastgestelde quota voor vrouwen in de Nationale Raad of de deelstaatparlementen, wat de noodzakelijke vertegenwoordiging van vrouwen nog ingewikkelder maakt. De Parlementaire dienst wijst erop dat er vrijwillige quotaregelingen bestaan voor de grotere partijen (ÖVP, SPÖ, De Groenen), maar dat deze vaak als ontoereikend worden beschouwd. Om het aandeel vrouwen te vergroten, wordt aanbevolen vrouwen bovenaan de lijst te plaatsen. Een model dat in de gemeenteraad van Wenen wordt gebruikt, biedt financiële steun aan clubs met minstens een derde uit vrouwen.
De FPÖ heeft de slechtste cijfers met een aandeel vrouwen in de gemeenteraad van slechts 4%, terwijl de ÖVP 40% heeft en de SPÖ 49%. Er is een aangename trend onder de Groenen en Neos: vrouwen zijn hier in de meerderheid (Groenen: 8 tegen 7, Neos: 6 tegen 4). In tegenstelling tot deze bemoedigende cijfers blijft de positie van de gemeenteraadsvoorzitter, die wordt bekleed door Thomas Reindl (SPÖ), gedomineerd door mannen.
Een blik in de toekomst
Ondanks deze bemoedigende ontwikkelingen blijft het hele politieke landschap in Oostenrijk door mannen gedomineerd. Het presidium van het staatsparlement is volledig mannelijk, en onder de vijf clubvoorzitters in de gemeenteraad is er slechts één vrouw: Selma Arapovic van de Neos. Ook de posities van de districtsleiders laten een ongelijk beeld zien: 16 mannen versus 7 vrouwen. De eerste districtsleider in de geschiedenis van de stad, Marie Franc van de ÖVP, kan immers terugkijken op een geschiedenis die teruggaat tot 1959.
Het academische quotum is ook interessant onder de partijen: terwijl de Neos met 90% het hoogste quotum hebben, heeft de FPÖ met slechts 32% het slechtste resultaat. Angela Schütz van de FPÖ blijft de enige academische vrouw in haar partij, een teken van hoe belangrijk het is om het aandeel vrouwen niet alleen in het parlement, maar ook in gemeenten en commissies te vergroten.
Ten slotte is het te hopen dat inspanningen zoals de nieuwe rood-roze coalitie niet slechts een flits in de pan zijn, maar echte verandering teweegbrengen. Zodat de politiek in Oostenrijk niet langer alleen door mannen wordt gedomineerd, maar vrouwen een beslissende stem krijgen bij het vormgeven van de toekomst.