Suche
Mein Konto
Czerwony spacer: Antifa rozpoczyna walkę z faszyzmem w Wiedniu!
Artykuł rzuca światło na historyczną akcję antyfaszystowską w Austrii, jej genezę, istotne wydarzenia i opór wobec faszyzmu.
Czerwony spacer: Antifa rozpoczyna walkę z faszyzmem w Wiedniu!
4 listopada 2025 r. Wiedeń przypomni sobie bogatą historię działań antyfaszystowskich, których korzenie sięgają lat trzydziestych XX wieku. „Antifa”, jak się ją dziś często nazywa, nie powstała jako sformalizowana organizacja, ale raczej wyrosła z praktyki politycznej będącej odpowiedzią na zagrożenie faszyzmem. W maju 1932 roku Komunistyczna Partia Niemiec (KPD) rozpoczęła „Akcję Antyfaszystowską”, a model ten został później przejęty przez Komunistyczną Partię Austrii (KPÖ) w celu utworzenia szerokiego frontu robotniczego przeciwko faszyzmowi, jak junge Świat.
Szczyt aktywności antyfaszystowskiej w Austrii nastąpił 4 września 1932 r., kiedy w Engelmann Arena zebrało się około 10 000 antyfaszystów, aby zapobiec pojawieniu się Adolfa Hitlera w Wiedniu. Nie było to pozbawione ryzyka, ponieważ okres ten naznaczony był gwałtownymi starciami między grupami politycznymi. Pomimo oficjalnych zakazów KPÖ mobilizowała swoich zwolenników za pośrednictwem ulotek i gazety partyjnej „Die Rote Fahne”. Chociaż Austriacka Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza (SDAP) nie była oficjalnie zaangażowana, wielu jej zwolenników przyłączyło się do protestu, jak podaje wikipedia.
Antifa odpowiedzią na ekstremizm polityczny
Nie należy lekceważyć wpływu Akcji Antyfaszystowskiej w tym czasie. W wyborach stanowych w Wiedniu w kwietniu 1932 r. NSDAP osiągnęła 17,4%, co było niepokojącym sygnałem dla ówczesnego krajobrazu politycznego. KPÖ wezwała wszystkie klasy robotnicze do zjednoczenia się przeciwko faszyzmowi. Szczególnie uderzający był dzień 18 września 1932 r., kiedy NSDAP zaplanowała imprezę zastępczą pod dowództwem Josepha Goebbelsa i paradę w towarzystwie jednostek paramilitarnych. W odpowiedzi KPÖ wezwała do „czerwonego spaceru”, aby zakłócić marsz nazistów, co doprowadziło do gwałtownych starć z ochroniarzem, jak dokumentuje junge Welt.
Ulotka Akcji Antyfaszystowskiej określiła ten wiec jako „pierwszy akt” w walce z faszyzmem i policyjnym terrorem. Ta forma masowej mobilizacji okazała się skuteczna i ówczesny rząd został zmuszony do odwołania planowanej wizyty Hitlera w Wiedniu – co oznaczało ogromną utratę twarzy zarówno dla NSDAP, jak i rządu. „Dzień Hitlera” w Wiedniu nie doszedł do skutku.
Skutki długoterminowe i współczesne podobieństwa
KPÖ i jej zwolennicy nie tylko próbowali powstrzymać Hitlera za pomocą sił organizacyjnych, ale także utrzymywali siatkę samoobrony, która zapewniała ochronę nazistowskim grupom docelowym, co jest strategią trwającą do dziś. Tydzień Antyfaszystowski, założony później w 1932 r., był odpowiedzią KPÖ na konferencję NSDAP partii Gau – wyraźnie upolitycznionym kontrwydarzeniem. Akcja ta, jak i cały ruch antyfaszystowski w Austrii, rozpoczęła się znacząco wraz z mobilizacją 4 września 1932 r., która z perspektywy czasu jest postrzegana jako początek zorganizowanego antyfaszystowskiego oporu.
Historia Antify w Austrii pokazuje, że walka z faszyzmem nie kończy się po prostu na kartach historii, ale nadal stanowi żywą i niezbędną formę zaangażowania politycznego, która wciąż ma istotne podobieństwa do współczesnych protestów i ruchów. Rozwój ten można również postrzegać w szerszym kontekście Akcji Antyfaszystowskiej w Europie, która odegrała ważną rolę na różnych etapach historycznych, jak wyjaśnia wikipedia.