Schoolcrisis: directeur waarschuwt voor gevaren voor onze kinderen!

Schoolcrisis: directeur waarschuwt voor gevaren voor onze kinderen!

In een gemengd schooljaar staan ​​veel onderwijsinstellingen voor grote uitdagingen. Christian Klar, directeur van de Franz Jonas European School in Wenen Floridsdorf, heeft een nieuw boek over deze onderwerpen gepubliceerd. Met de titel ‘Hoe redden we de toekomst van onze kinderen?’ hij gaat in op actuele problemen waarmee scholen te kampen hebben. Hij had eerder in zijn werk geschreven: “Wat gebeurt er op onze scholen?” gerapporteerd over geweld en radicalisering in de klas. Het nieuwe deel gaat vooral in op het Duitse tekort en de toenemende “cultuuroorlog” in de klas, die wordt aangemoedigd door het grote aantal pas geïmmigreerde studenten die vaak nauwelijks Duits spreken als ze naar school gaan.

In zijn boek beschrijft Klar talloze incidenten uit het dagelijkse schoolleven van zijn leerlingen, waaronder geweld en respectloos gedrag van ouders jegens leraren. Deze problemen lijken verband te houden met de toenemende migratieaantallen. Uit onderwijsstudies blijkt dat een groot aantal pas geïmmigreerde gezinnen – een trend die zich heeft voortgezet sinds conflicten in crisisgebieden zoals de Joegoslavische oorlog in de jaren negentig – op scholen een extra last voor het bestaande systeem betekent. Tegen deze achtergrond wordt vaak de vraag gesteld hoe deze kinderen en jongeren met succes in het onderwijssysteem kunnen worden geïntegreerd als sommigen van hen pas maanden na aankomst in een school worden opgevangen.

Integratie en educatieve uitdagingen

Klar besteedt ook bijzondere aandacht aan de omstandigheden waaronder veel leerlingen aan hun schoolloopbaan beginnen. Migrantenkinderen worden vaak naar middelbare scholen gestuurd en verlaten deze vaak zonder diploma – een situatie die in stand wordt gehouden door een gebrekkige integratie. Volgens het Federaal Agentschap voor Burgereducatie hebben in het schooljaar 2022/2023 ongeveer 1,6 miljoen leerlingen in Duitsland het buitenlands staatsburgerschap, wat overeenkomt met een stijging van 18 procent ten opzichte van het voorgaande jaar.

Klar heeft ook kritiek op de zogenoemde jeugdtaal die zich op scholen heeft ingeburgerd en komt tot de opmerkelijke conclusie dat niet alleen migrantenkinderen, maar ook Oostenrijkse leerlingen vaak slechts korte zinnen gebruiken. Deze ontwikkeling maakt het leren nog moeilijker. Toch zijn er ook positieve voorbeelden van succesvolle integratie op zijn school, wat hoop geeft op oplossingen.

Eisen en oplossingen

Wat is het volgende? Klar roept op tot doortastend optreden van leraren en schoolleiding. Hij stelt voor speciale klassen te creëren voor ‘systeembrekers’ – leerlingen die moeilijk kunnen integreren – en hoopt op een eerdere invoering van leerplicht via een ‘basisklas’ vóór de basisschool. Op deze manier konden taalachterstanden in een vroeg stadium worden weggewerkt. Een andere maatregel die hij aankaart is de behoefte aan religie-neutrale scholen waar geen gebedsruimtes zijn ingericht en het leerplan niet is aangepast aan de islamitische behoeften.

De directeur straalt optimisme uit dat, ondanks de vele alarmerende berichten, positieve veranderingen mogelijk zijn als we vroeg beginnen en de complexiteit van de uitdagingen onderkennen. Het werpt niet alleen licht op het probleem, maar biedt ook verschillende oplossingen voor onderwerpen als seksuele voorlichting en genderidentiteit om zo holistisch onderwijs te bevorderen.

Het boek wordt deels als politiek polemisch ervaren, maar de suggesties die het bevat om de onderwijssituatie te verbeteren zijn dringend nodig. Klar laat zien dat scholen niet alleen leerinstellingen zijn, maar ook plaatsen van integratie. De huidige ontwikkelingen in de samenleving, waaronder een toenemende verschuiving naar rechts en een minder tolerante houding, hebben ook invloed op de schoolwereld en stellen leraren en leerlingen voor bijzondere uitdagingen.