Richard III: Η τυραννική άνοδος στο Akademietheater της Βιέννης εμπνέει!

Richard III: Η τυραννική άνοδος στο Akademietheater της Βιέννης εμπνέει!

Μια εντυπωσιακή παράσταση του αριστουργήματος του Σαίξπηρ «Richard III» πραγματοποιείται αυτή την περίοδο στο θέατρο της Ακαδημίας της Βιέννης. εμφανίζεται, με τον ταλαντούχο Nicholas Ofczarek να αναλαμβάνει τον ομώνυμο ρόλο. Υπό τις οδηγίες του Βόλφγκανγκ Μενάρντι, ο οποίος υποστήριξε τον άρρωστο Γιόχαν Σάιμονς, η επείγουσα επιθυμία για εξουσία και η δυστυχία του εκούσια δολοφόνου τυράννου γίνονται απτές. Η παραγωγή απεικονίζει τον Richard ως έναν χαοτικό χαρακτήρα που είναι παγιδευμένος σε ένα συναισθηματικό κενό και του λείπει η ανθρωπιά - μια ιδιότυπη ερμηνεία που αιχμαλωτίζει το κοινό. Ο Ρίτσαρντ απεικονίστηκε ως ένας εφηβικός, επικίνδυνος πρωταγωνιστής που τελικά προκαλεί περισσότερο οίκτο παρά φόβο.

Η σκηνογραφία ενισχύει αυτή τη σκοτεινή ατμόσφαιρα: δείχνει έναν ερμητικό κόσμο στον οποίο το αίμα υπάρχει μόνο στις σκέψεις. Ο Ριχάρδος, κυνηγώντας τη νύφη ενός θρόνου, καταλήγει σε ένα σφαγείο και δεν θέλει παρά ένα άλογο να συνεχίσει την πορεία του προς την εξουσία. Το σύνολο, που αποτελείται από ένα γυναικείο κουιντέτο - συμπεριλαμβανομένων των Dörte Lyssewski και Sarah Viktoria Frick - παίζει πολλούς ρόλους και φέρνει επιπλέον πτυχές στην περίπλοκη πλοκή.

Ο πόθος για εξουσία και το τίμημα της

"Ριχάρδος Γ'." δεν είναι μόνο ένα κομμάτι για τον καθαρό πόθο για εξουσία, αλλά δείχνει επίσης πώς αυτό το θέμα παραμένει επίκαιρο σε διαφορετικές εποχές. Ο Μενάρντι καταφέρνει να παρουσιάσει τον πόθο για εξουσία ως διαχρονικό φαινόμενο χωρίς να αντλεί άμεσες πολιτικές αναλογίες. Ο Ρίτσαρντ αναζητά τρόπους να εξαλείψει τους αντιπάλους του και γίνεται όλο και περισσότερο δέσμιος των δικών του φιλοδοξιών. Παρά τις βάναυσες ενέργειές του, ο ισχυρός άνδρας παραμένει σε κατάσταση απάθειας, ανίκανος να αλλάξει ή να βρει εσωτερική γαλήνη.

Η πλοκή του έργου μιλά για την άνοδο του Ρίτσαρντ και το τελικά σύντομο αλλά ισχυρό καθεστώς του. Στον κόσμο του Σαίξπηρ, που δημιουργήθηκε γύρω στο 1592 με 1594, ο Ρίτσαρντ απεικονίζεται από έναν καμπούρη κακοποιό. Σχεδιάζει να παντρευτεί τη Λαίδη Άννα, παρά το γεγονός ότι σκότωσε τον άντρα και τον πατέρα της. Μια τέτοια ωμή φιλοδοξία και η προδοσία αποτελούν κεντρικά θέματα σε όλη την αφήγηση. Ο Ρίτσαρντ γίνεται ο Προστάτης, χειραγωγώντας τους γύρω του για να εδραιώσει τη δύναμή του ενώ προετοιμάζεται για την απειλή του αντιπάλου Ρίτσμοντ, του οποίου τις δυνάμεις τελικά αντιμετωπίζει στη μάχη του Μπόσγουορθ.

Μια σκηνική εκδήλωση σε μια δική της τάξη

Η παράσταση αποδείχθηκε ένα πραγματικό αποκορύφωμα στο βιεννέζικο θεατρικό τοπίο, το οποίο επιβραβεύτηκε με δυνατά χειροκροτήματα. Η ερμηνεία του Όφτσαρεκ και η δεξιοτεχνική σκηνοθεσία του Μενάρντι γίνονται δεκτά με ενθουσιασμό από το κοινό. Μένει να δούμε πώς θα αντιδράσει το κοινό στις περαιτέρω εξελίξεις της παραγωγής - η ένταση είναι σίγουρα αισθητή.

Για όποιον ενδιαφέρεται για τον Σαίξπηρ και τη σκοτεινή αλλά σαγηνευτική ιστορία του Ριχάρδου Γ'. Αν σας ενδιαφέρει, αυτή είναι μια μοναδική ευκαιρία να ζήσετε το κομμάτι σε μια εξαιρετική εκδοχή. Κάποιος μπορεί ήδη να πει ότι αυτή η παραγωγή θα αφήσει σίγουρα μια μόνιμη εντύπωση.

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε τις αναλυτικές αναλύσεις των έργων του Σαίξπηρ Folger.edu καθώς και στις Βικιπαίδεια. Για την τελευταία παραγωγή στο θέατρο Academy, σας προτείνουμε να ρίξετε μια ματιά στο ρεπορτάζ NZZ.