Meer dan 8.000 gezochte mensen: wie zijn het meest gezocht in Oostenrijk?
Op 1 september 2025 werden in Oostenrijk ruim 8.000 mensen gezocht met arrestatiebevelen, waaronder veel Roemenen. De statistieken laten zien welke uitdagingen er zijn bij de bestrijding van grensoverschrijdende criminaliteit in de EU.

Meer dan 8.000 gezochte mensen: wie zijn het meest gezocht in Oostenrijk?
De huidige statistieken van het ministerie van Binnenlandse Zaken laten een alarmerend beeld zien: in Oostenrijk worden momenteel 8.216 mensen gezocht op arrestatie- of demonstratiebevel. Deze informatie werd op verzoek van de Vrijheidspartij (FPÖ) gepubliceerd door minister van Binnenlandse Zaken Gerhard Karner (ÖVP) en geeft een beeld van de misdaadsituatie in het land. De grootste groep gezochte personen bestaat uit Roemeense staatsburgers met 1.233 personen, wat overeenkomt met 15 procent van het totaal aantal gezochte personen.
Er is ook een interessant beeld van nationaliteiten: Serviërs volgen met 11,1 procent, Duitsers met 7,6 procent, evenals Hongaren en Slowaken, die elk bijna 5,3 procent van de gezochte personen uitmaken. Gelukkig staan de Oostenrijkers pas op de zesde plaats met een aandeel van 5,1 procent. Burgers uit Turkije, Polen, Georgië en Tsjechië behoren ook tot de “top tien” van degenen die gezocht worden. De statistieken laten echter alleen het aantal gezochte mensen zien en negeren de gepleegde misdaden, wat enige zekerheid zou kunnen bieden die niet nader wordt onderzocht.
Het Europese arrestatiebevel in beeld
Een centraal onderdeel van de Europese strijd tegen de misdaad is Europees arrestatiebevel (EuHb). Deze rechtsgrondslag maakt het voor de gerechtelijke autoriteiten van een EU-land mogelijk om de arrestatie en overlevering van een persoon in een ander EU-land te verzoeken. Sinds de invoering ervan op 14 mei 2005 heeft het EAB tot doel de samenwerking tussen de rechtssystemen van de EU-staten te versterken. Het beginsel van wederzijdse erkenning van rechterlijke beslissingen speelt hierbij een cruciale rol.
Interessant is dat voor 32 specifieke strafbare feiten het niet nodig is om dubbele strafbaarheid te toetsen als het feit in het uitvaardigende land strafbaar is met een gevangenisstraf van minimaal drie jaar. Bij de beslissingen van de rechterlijke autoriteiten mag geen rekening worden gehouden met politieke overwegingen. Dit betekent dat EU-landen niet kunnen weigeren hun eigen onderdanen uit te leveren, tenzij zij zelf de straf uitvoeren, wat de efficiëntie van het systeem aanzienlijk verbetert.
Internationale dimensies en uitdagingen
Mondiale verbanden zijn niet alleen zichtbaar in de cijfers. Volgens Interpol worden er bijvoorbeeld wereldwijd ruim 80.000 mensen gezocht, met een totaal van 81.515 mensen op 24 juni 2025. Wat betreft het Europees aanhoudingsbevel zijn de cijfers ook spectaculair, met in totaal 39.933 uitgevaardigde arrestatiebevelen, waarbij Polen met 5.420 en Roemenië met 3.488 bovenaan de lijst van “Most Wanted” in Europa staan.
Een ander punt dat niet mag worden genegeerd zijn de verschillende gevangenisomstandigheden in de EU-landen, die het vertrouwen in de toepassing van het EAB kunnen aantasten. Uit onderzoek blijkt dat sinds 2016 in bijna 300 zaken de tenuitvoerlegging van een EAB is uitgesteld of geweigerd vanwege het risico op schending van de grondrechten, wat vragen doet rijzen over de bescherming van de rechten van verdachten.
Over het geheel genomen bestaat er een complex beeld van de misdaadbestrijding in Europa, dat zowel uitdagingen als vooruitgang in de samenwerking tussen justitiële autoriteiten met zich meebrengt. Hoewel de aantallen gezochte mensen in Oostenrijk een zorgwekkende ontwikkeling illustreren, is het belangrijk om het juridische kader en de implementatie ervan niet uit het oog te verliezen.