Tron: Ares – Een spektakel dat snel zal worden vergeten!

Tron: Ares – Een spektakel dat snel zal worden vergeten!

Het nieuwste deel in de legendarische ‘Tron’-serie, ‘Tron: Ares’, ging in première op 9 november 2025. Met een budget van maar liefst $180 miljoen probeert de film de legendarische sfeer van zijn voorgangers, de cultklassieker uit 1982 en het vervolg Tron: Legacy uit 2011, na te bootsen. De eerste glimpen laten indrukwekkende computereffecten zien die bedoeld zijn om kijkers mee te nemen naar een digitale wereld. Maar niet alles schittert in dit futuristische landschap TV-MEDIA gemeld.

Hoofdregisseur Joachim Rønning en scenarioschrijver Jesse Wigutow konden echter niet aan alle verwachtingen voldoen. Critici klagen dat de actiescènes tot vermoeidheid leiden en dat nieuwe ideeën buiten de boot vallen. Hoewel het plot veelbelovend is, wordt het niet volledig benut in de context van kunstmatige intelligentie. De personages zien er bleek uit en het lot van de hoofdpersonen krijgt weinig aandacht. Hoewel Jeff Bridges voor een nostalgisch tintje zorgt, wordt de rol van Gillian Anderson als moeder van Julian Dillingers als overbodig gezien.

De soundtrack en de beelden

Muzikaal leunt de film op de industriële rockband Nine Inch Nails, wiens klanken bedoeld zijn om de nodige sfeer te creëren. Toch blijft de algemene indruk van een audiovisueel spektakel dat snel in de vergetelheid raakt. Je zou verwachten dat zo’n hoge begrotingsinzet synoniem zou zijn met een diepgaande ervaring.

Het spektakel komt op een moment dat de filmindustrie wereldwijd de uitdagingen van kunstmatige intelligentie voelt. Een jaar geleden protesteerden filmmakers in de VS tegen de dreiging van AI, die niet alleen de creatieve vrijheid maar ook talloze banen in gevaar brengt. Een onderzoek van de animatievakbond voorspelt dat de komende drie jaar bijna 204.000 banen in de filmindustrie verloren kunnen gaan. Vooral storyboard- en conceptkunstenaars worden zwaar getroffen door deze ontwikkelingen dagelijks nieuws gemeld.

Kunstmatige intelligentie en zijn donkere kanten

Een voorbeeld is de indiefilm ‘Civil War’, waarin Kirsten Dunst schittert als oorlogsfotograaf, terwijl sommige filmposters met behulp van AI-software zijn gemaakt. Critici klagen over vreemde details in deze beelden, die er op het eerste gezicht goed uitzien, maar bij nadere beschouwing vaak fouten bevatten. AI-videogeneratoren kunnen ook realistische video's produceren, maar hebben moeite met vreemde lichtomstandigheden.

De sector heeft op deze zorgwekkende ontwikkeling gereageerd. Er zijn nieuwe regels over het gebruik van kunstmatige intelligentie opgenomen in cao’s, waaronder het toestaan ​​van het scannen van gezichten en lichamen van actoren. Dit laat zien dat de zorg voor het creatieve werk van kunstenaars inmiddels serieus wordt genomen.

Te midden van dit alles blijft ‘Tron: Ares’ een ander voorbeeld van hoe de filmindustrie zichzelf ondanks alle uitdagingen opnieuw probeert uit te vinden. Het valt nog te bezien of de film op de lange termijn in de herinnering zal blijven of snel zal worden vergeten. Eén ding is zeker: de debatten over AI en de invloed ervan op cinema zijn nog lang niet voorbij. We leven immers in een tijd waarin de mogelijkheden van technologie bijna onbegrensd lijken.

Het digitale tijdperk waarin cinema zich bevindt belooft opwindende ontwikkelingen, maar daagt ook traditionele waarden uit. De dialoog tussen technologie en creativiteit zal spannende discussies blijven opleveren.