Klarwillowie: Ucieknij od historii i tajemnic z Wiednia do Afryki!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Artykuł rzuca światło na burzliwą historię żydowskiej rodziny Klarwillów, która uciekła z Wiednia do Afryki, uciekając przed nazistowskimi prześladowaniami.

Der Artikel beleuchtet die bewegte Geschichte der jüdischen Familie Klarwill, die vor der NS-Verfolgung aus Wien nach Afrika floh.
Artykuł rzuca światło na burzliwą historię żydowskiej rodziny Klarwillów, która uciekła z Wiednia do Afryki, uciekając przed nazistowskimi prześladowaniami.

Klarwillowie: Ucieknij od historii i tajemnic z Wiednia do Afryki!

Fascynujący rozdział historii Wiednia ożywa dzięki badaniom Victorii Voros i jej siostrzeńca Eschnera. 76-letnia Kanadyjka wyruszyła w podróż odkrywającą historię swojej rodziny, która jest głęboko związana z XIX-wiecznym społeczeństwem wiedeńskim. Jej panieńskie nazwisko, Klarwill, nosi ślady ważnej wówczas rodziny żydowskiej, która należała do grona znajomych Arthura Schnitzlera. Dotyczy to nie tylko przodków, ale także własnej tożsamości, na którą duży wpływ miały wspomnienia i doświadczenia jej babci Elsy. Dowiadujemy się też, że tajemnicza pieczęć w książce, którą niemieckie społeczeństwo chciało restytuować, wydobyła na światło dzienne nowe szczegóły dotyczące ucieczki przed Zagładą i późniejszego życia w Afryce, jak podaje Kurier.

Elsa von Klarwill przemyciła z Austrii wiele rzeczy przed prześladowaniami nazistowskimi. Jej rodzina, w tym Isidor Ritter von Klarwill, była dobrze powiązana ze środowiskiem kulturalnym i medialnym Wiednia. Izydor był nie tylko wybitnym dziennikarzem i redaktorem naczelnym dziennika politycznego „Fremdenplatz”, ale w 1881 r. otrzymał tytuł szlachecki. Jego synowie, zwłaszcza Victor von Klarwill, kontynuowali tradycję, a także stali się wpływowymi dziennikarzami.

Ucieczka i nowy początek

Burzliwe czasy lat 30. XX wieku zmusiły Klarwillów do emigracji. W latach 1938/39 rodzina uciekła do Kenii, aby uciec przed reżimem nazistowskim. Victor, który zmarł w 1933 roku i został pochowany obok Theodora Herzla na cmentarzu w Döblinger, pozostawił po sobie rodzinę i silną spuściznę. Jego syn, Viktor Isidor Ernst von Klarwill, zwany też pieszczotliwie „Rufusem”, urodził się 2 czerwca 1902 roku w Wiedniu. Później wyemigrował do Nairobi w 1938 r., a jego matka Elsa podążyła za nim rok później, gdy była zmuszona sprzedać swój majątek – niebezpieczna droga do Kenii była pełna niepewności.

Viktor przeżył wstrząsające chwile, gdy został aresztowany przez Anglików i zabrany do obozu pracy w Republice Południowej Afryki. Nie przeszkodziło mu to jednak otworzyć po wojnie Loży Naro Moru, która istnieje do dziś i przyciąga turystów. Był znany z chat, które zbudował wzdłuż rzeki Naro Moru i swojego zaangażowania w branżę safari na górze Kenia, co przyniosło mu dobre interesy. Później zarządzał tą lożą wraz ze swoją drugą żoną Rachel Sutton, którą poślubił w Kenii w 1944 roku.

Dziedzictwo i pamięć

Victoria Voros również ma osobisty związek z tą historią. Pomimo odkryć żałuje, że nie może już przesłuchiwać ojca. Jej ojciec był nazistowskim wygnańcem, który wrócił do Afryki po osiemdziesiątce i żył tam szczęśliwie. Voros, która zbudowała nowe życie i wyszła za mąż w Vancouver, z dumą zbiera fragmenty historii swojej rodziny i spogląda wstecz na tęsknoty, zmagania i życie Klarwillów.

Ta historia przetrwania z mocą pokazuje, jak korzenie i dziedzictwo rodziny przetrwają przez pokolenia. Klarwillowie, silni w wierze i niezachwiani w swojej woli, wyrobili sobie markę pomimo wyzwań i przeciwności losu, o których nie zapomniano do dziś. European Society in East Africa podsumowuje, że Viktor von Klarwill zbudował most między światami dzięki swojej działalności przedsiębiorczej i swojej osobistej historii.