Θέμα ταμπού του θανάτου: Έτσι ετοιμάζονται οι Βιεννέζοι να αποχαιρετήσουν!

Θέμα ταμπού του θανάτου: Έτσι ετοιμάζονται οι Βιεννέζοι να αποχαιρετήσουν!

Στη Βιέννη, το θέμα της θνησιμότητας γίνεται όλο και περισσότερο θέμα συζήτησης και όχι μόνο στα ιατρεία. Ο θάνατος συχνά γίνεται αντιληπτός ως ένα δυσάρεστο ταμπού για το οποίο πολλοί άνθρωποι προτιμούν να μην μιλούν. Αυτή η τάση έχει ενταθεί κυρίως λόγω της χαλάρωσης των περιορισμών για τον κορωνοϊό, η οποία κάνει πολλούς ανθρώπους να προβληματίζονται πιο έντονα για τη δική τους παροδικότητα. Σοβαρές απώλειες σε οικογένεια ή φίλους φέρνουν επανειλημμένα τον πληθυσμό με τη δική του πεπεραστικότητα. Η μεγάλη ιδιωτική εταιρεία κηδειών Himmelblau αναφέρει ότι οι συγγενείς αρχίζουν να προετοιμάζονται για αποχαιρετισμούς και μαθαίνουν περισσότερα για τον θάνατο.

Πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε για την τελευταία φάση της ζωής μας; Καθώς μεγαλώνετε, το ζήτημα της δικής σας θνησιμότητας έρχεται στο επίκεντρο. Συχνά μαστιζόμαστε από φόβο πόνου ή ανεπιθύμητων ιατρικών μέτρων. Σύμφωνα με το Deutschlandfunk Kultur, όλο και περισσότεροι άνθρωποι εργάζονται για τη δημιουργία ζωντανών διαθηκών προκειμένου να διατηρήσουν την αυτοδιάθεση μέχρι το τέλος της ζωής. Ο Robert Roßbruch, δικηγόρος για την υγεία και το ιατρικό δίκαιο, τονίζει ότι ο φόβος για τον τρόπο του θανάτου είναι συχνά μεγαλύτερος από τον ίδιο τον φόβο του θανάτου. Ενημερωτικές πληροφορίες σχετικά με τις δυνατότητες και τα δικαιώματα φαίνεται να χρειάζονται επειγόντως εδώ προκειμένου να προωθηθεί μια ανοιχτή συζήτηση.

Κοινωνικά ταμπού και ηθικοί προβληματισμοί

Η αντιμετώπιση του θανάτου απαιτεί επίσης μια βαθύτερη εξέταση θεμελιωδών ερωτημάτων σχετικά με την ανθρώπινη ύπαρξη. Μια πτυχή που συχνά ωθείται στο παρασκήνιο είναι το γεγονός ότι η σύγχρονη ιατρική μπορεί να παρατείνει τη ζωή, αλλά αυτό συνεπάγεται και τον κίνδυνο μακροχρόνιας ασθένειας. Το Γερμανικό Συμβούλιο Δεοντολογίας τονίζει ότι αυτές οι δυνατότητες προκαλούν την κοινωνία μας να αντιμετωπίσει τις συνθήκες θανάτου και θανάτου.

Δεν είναι μόνο σημαντικό να μιλάμε για το θάνατο, αλλά και πώς μπορεί να συνοδεύεται. Η ανάπτυξη της παρηγορητικής ιατρικής και της νοσηλευτικής φροντίδας είναι ζωτικής σημασίας. Αυτές οι προσεγγίσεις στοχεύουν να μετριάσουν τους φόβους του πόνου ή της μοναξιάς κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του θανάτου. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, δεν είναι φυσιολογικό για την πλειοψηφία των ανθρώπων να πεθαίνουν σε νοσοκομεία ή γηροκομεία. Αντίθετα, πολλοί άνθρωποι συχνά επιθυμούν να πεθάνουν σε ένα ξενώνα, όπου η ποιότητα της τελικής φάσης της ζωής είναι η προτεραιότητα.

Δικαιώματα και αυτοδιάθεση

Μια καλά συνταγμένη διαθήκη διαβίωσης είναι δεσμευτική για τους γιατρούς και ρυθμίζει ποια ιατρικά μέτρα είναι επιθυμητά ή απορριπτόμενα. Οι απαιτήσεις για μια τέτοια τάξη έχουν ενισχυθεί νομικά τα τελευταία χρόνια, γεγονός που διευρύνει την επιθυμία του ατόμου για αυτοδιάθεση στην τελική φάση της ζωής του. Ένα συμπλήρωμα σε αυτό είναι τα δελτία ταυτότητας έκτακτης ανάγκης, τα οποία επιτρέπουν γρήγορες αποφάσεις σε κρίσιμες καταστάσεις, καθώς και εξουσιοδοτήσεις υγειονομικής περίθαλψης, που επιτρέπουν σε αξιόπιστα άτομα να ανατίθενται αποφάσεις υγείας.

Ωστόσο, το θέμα της φροντίδας στο τέλος της ζωής παραμένει ένα αμφιλεγόμενο θέμα. Οι ειδικοί στην ανακουφιστική ιατρική, όπως ο Heiner Melching από τη Γερμανική Εταιρεία Παρηγορητικής Ιατρικής, ζητούν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα σενάρια του τέλους της ζωής. Ο θάνατος συχνά εξακολουθεί να θεωρείται ταμπού στην κοινωνία, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την επικοινωνία σχετικά με τις επιθυμίες που πεθαίνουν. Μόνο αντιμετωπίζοντας αυτές τις προκλήσεις μπορούμε να απαλύνουμε τον φόβο του αγνώστου.

Συνοψίζοντας, μπορεί να ειπωθεί ότι το να συμβιβαστείς με τον δικό σου θάνατο και τα σχετικά δικαιώματα και αποφάσεις έχει μεγάλη σημασία. Σε μια εποχή όπου η ζωή κυριαρχείται ολοένα και περισσότερο από ιατρικές επιλογές, η συνειδητή αντιμετώπιση της θνησιμότητας και η προσπάθεια για ένα αξιοπρεπές, αυτοκαθορισμένο τέλος της ζωής παραμένει σημαντικό κοινωνικό καθήκον.