Kontekst historyczny dla masakry
Masakra w Srebrenica jest uważana za największą zbrodnię przeciwko ludzkości w Europie od końca II wojny światowej. 11 lipca 1995 r. Jednostki bośniacko-serbskie zajęły miasto Srebrenica pod dowództwem Ratko Mladić. Ponad 7 000 muzułmanów, głównie mężczyzn i chłopców, straciło życie w następnych dniach. Stało się to w czasach, gdy rozkład Jugosławii zainicjował gorzką fazę wojny secesyjnej. Napięcia między grupami etnicznymi doprowadziły do regionu Bośni i Hercegowiny na początku lat 90.
Srebrenica została uznana za strefę bezpieczeństwa ONZ, ale około 350 żołnierzy ONZ nie było w stanie chronić cywilów. Do 42 000 osób, w tym 36 000 uchodźców, było w mieście w tym czasie, gdy zaczęły się okrucieństwa. Kobiety i dzieci zostały oddzielone od mężczyzn, którzy zostali następnie zamordowani w masach. Międzynarodowy sąd karny dla byłej Jugosławii został założony w celu ukarania tych przestępstw. Do tej pory oskarżono 161 osób.
W ostatnich latach doszło do większej dyskusji na temat klasyfikacji klasyakre jako ludobójstwa. Sytuacja jest skomplikowana napięciami politycznymi w Bośni i Hercegowinie, gdzie między innymi serbski premier Aleksandar Vučić i przywódca polityczny Serbów Bośniackich, Milorad Dodik, są wielokrotnie w centrum uwagi. 11 lipca 2024 r. Bośnia i Hercegowina, a także ONZ na pierwszą internowanie ludobójstwa i założyli międzynarodowy dzień upamiętnienia na ten dzień.
Pamiątkowe uroczystości, które są również obchodzone w Srebrenica, przypominają straszne wydarzenia i zachowują pamięć ofiar. Pomimo dziesięcioleci remontu masakra pozostaje kontrowersyjnym tematem, a poszukiwanie prawdy jest dalekie od wielu. Historyk Belma Zulic podaje ciągłe poszukiwania zgodnie z resztkami zamordowanych.
Kommentare (0)