Fiaker-Milli: Wenen's oogverblindende leven tussen roem en ruïne

Fiaker-Milli: Wenen's oogverblindende leven tussen roem en ruïne

Wien, Österreich - Wenen heeft veel iconen geproduceerd, maar slechts enkele hebben in de herinneringen van mensen geleefd als de onconventionele zanger Emilie Turecek, beter bekend als fieker-milli . Geboren op 30 juni 1846 in slechte omstandigheden op de Alsergrund, werd ze een schitterende ster van het nachtleven van Wenen in de 19e eeuw. Maar haar weg naar roem was allesbehalve eenvoudig, wat haar vandaag niet alleen een fascinerende figuur in de geschiedenis maakt, maar ook een symbool voor de geëmancipeerde vrouw van die tijd.

Voor het eerst in de pers werd ze genoemd in 1867, maar eerder met scepsis. Ze verwees zelfs naar de "Buitenlandse Gazette" als "dubieuze persoon". Desalniettemin was de ontwikkeling van haar talent niet te stoppen. Hun optredens in de boeketzalen en later in bekende restaurants zoals de Thaliasale en de drie-angelzalen behaalden hun snelle successen. Haar hartige coupletten waren vooral populair, zoals de beroemde "Ik ben nog steeds zo onervaren", die een diep inzicht bood in de frivole en gepassioneerde wereld van hun tijd, en het publiek geïnspireerd.

van roem tot het geval

Met een gedurfde jockey -outfit, die niet alleen de ogen stuurde, maar ook politievergunningen vereiste, stelde ze de conventies van het bedrijf op de proef. In de pretindustrie, die vaak in botsing kwam met morele vragen, was Fiaker-Milli een van de weinige vrouwen die durfden te vechten voor sociale verwachtingen. In haar politiedossier werd ze echter ook beheerd als een prostituee, die de ambivalentie van haar carrière onderstreept. Hun optredens werden niet alleen gevormd door kunst, maar ook door een bepaald risico, omdat de Fiaker vaak de middelen was voor nachtbrakels en sekswerkers van die tijd.

Maar geluk duurde niet eeuwig. Na haar bruiloft met Ludwig Demel in 1874, een fiaker, dacht ze eraan terug te trekken uit de schijnwerpers en haar leven voort te zetten in het wagenbedrijf van haar man. Dit was echter anders dan gepland. Slechts een paar maanden later moest ze faillissement registreren en verdween snel uit het publiek. Haar laatste jaren werden gevormd door armoede, en op 13 mei 1889 stierf ze aan cirrose in Dornbach, op de leeftijd van slechts 42. Een overlijdensadvertentie in de "Neue Wiener Tagblatt" herinnerde hun eerdere bekendheid en het dramatische contrast aan hun einde.

een blijvende erfenis

De mythe van Fiaker-Milli leeft voort. In de opera "Arabella" werd ze vereeuwigd door Hugo von Hofmannsthal, terwijl filmische representaties zoals "Fiakermilli - Darling of Wenen" uit 1953 haar legende op het scherm brachten. Het belang ervan voor de Weense cultuur werd in 2022 opnieuw erkend door een deel van de Donau -kanaal te noemen, naar de Emilie Tureecek -promenade, waaruit blijkt dat het verhaal diep onder de indruk is van het collectieve geheugen van de stad.

De onderwerpen van lust en ondeugd die in de 19e eeuw centraal belang waren in Wenen, vergezelden ook Fiaker-Milli in hun leven en hun optredens, zoals het Leopold Museum voldoet. Talloze dansevenementen en ballen werden gedurende deze tijd ontmoetingspunten van plezier en verleiding, en Emilie Turecek was ongetwijfeld een centraal onderdeel van dit opwindende tijdperk. Historywik Voegt de biografie toe ... en de Museum Biedt de culturele context.