Ο σιωπηλός θάνατος του Biedermeier: Η φτώχεια και ο Σούμπερτ στο επίκεντρο

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Εξερευνήστε το Biedermeier Vienna: η φτώχεια, ο Σούμπερτ και οι ξεχασμένες αντιφάσεις της εποχής.

Erforschen Sie das Wien des Biedermeier: Armut, Schubert und die längst vergessenen Widersprüche der Zeit.
Εξερευνήστε το Biedermeier Vienna: η φτώχεια, ο Σούμπερτ και οι ξεχασμένες αντιφάσεις της εποχής.

Ο σιωπηλός θάνατος του Biedermeier: Η φτώχεια και ο Σούμπερτ στο επίκεντρο

Η Βιέννη γύρω στο 1820 ήταν ένας τόπος γεμάτος αντιφάσεις, που χαρακτηριζόταν από πολιτισμική ευημερία αλλά και από τεράστια φτώχεια και ασθένειες. Αυτή η συναρπαστική εποχή που ονομάζουμε Biedermeier εξερευνάται στο τελευταίο επεισόδιο του podcast πεταλούδα εξετάστηκε λεπτομερώς από τους Florian Klenk και Christian Reiter. Οι δύο ειδικοί είναι αφιερωμένοι στη ζωή του διάσημου συνθέτη Φραντς Σούμπερτ, τα λείψανα του οποίου εξετάστηκαν πρόσφατα. Η ζωή του Schubert αποτελεί παράδειγμα των προκλήσεων της εποχής Biedermeier - που χαρακτηρίζεται από περιορισμούς και την επιδίωξη της καλλιτεχνικής έκφρασης παρά τις αντίξοες συνθήκες.

Η κατάσταση των παιδιών στη Βιέννη ήταν ιδιαίτερα ανησυχητική: γύρω στο 1820, περίπου το 80% των παιδιών που γεννήθηκαν εκτός γάμου στάλθηκαν σε νεογνά και ένα συγκλονιστικό 90% από αυτά υπέστη πρόωρο θάνατο μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Η φτώχεια ήταν ευρέως διαδεδομένη και πολλά νοικοκυριά δεν είχαν την ευκαιρία να δημιουργήσουν οικογένεια. Η έλλειψη χρημάτων, η έλλειψη ζωτικού χώρου και η έλλειψη προοπτικών ήταν η καθημερινότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Σούμπερτ μεγάλωσε σε μια οικογένεια δασκάλων και έγινε αγόρι χορωδίας, βοηθός δάσκαλος και τελικά μουσικός ευγενών - μέχρι που ο πρόωρος θάνατός του πήρε τη ζωή σε ηλικία 31 ετών.

Η εποχή του Biedermeier και η σημασία της

Η περίοδος Biedermeier, η οποία διήρκεσε από το 1815 έως το 1848, είναι κάτι περισσότερο από ένα λογοτεχνικό ή καλλιτεχνικό κίνημα. Μεγαλόφωνος Βικιπαίδεια Ήταν μια αντίδραση στους Ναπολεόντειους Πολέμους και αντανακλά την πολιτική σταθερότητα υπό τον Κλέμενς φον Μέτερνιχ. Ένα από τα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά αυτής της εποχής είναι η ανάπτυξη της μεσαίας τάξης, η οποία βρήκε έκφραση στη λογοτεχνία, τη μουσική, τις καλές τέχνες και την εσωτερική διακόσμηση. Η τέχνη εκείνης της εποχής ήταν ήρεμη, οικιακή και συχνά επηρεασμένη από θέματα της ιδιωτικής ζωής.

Η κουλτούρα του Biedermeier εκτιμούσε το συναίσθημα, την ευαισθησία, το μέτρο και τη σεμνότητα. Αξίες που εκδηλώθηκαν στα έργα σημαντικών καλλιτεχνών όπως ο Beethoven, ο Schubert και οι ζωγράφοι Carl Spitzweg και Ferdinand Georg Waldmüller. Αυτό που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι ότι τα πολιτικά ζητήματα συχνά έσβηναν στο παρασκήνιο, ενώ κεντρικό ρόλο έπαιζαν οι εγχώριες και οι καθημερινές ανησυχίες. Αυτή η επιστροφή στην καθημερινότητα προωθήθηκε και από τεχνικές και οικονομικές αλλαγές όπως η έναρξη της κατασκευής σιδηροδρόμων και η κατασκευή αγωγών ύδρευσης.

Η κοινωνική πραγματικότητα

Παρά την πολιτιστική άνθηση, η πραγματικότητα ήταν διαφορετική για πολλούς Βιεννέζους. Η εμφύλια ζωή καθοριζόταν σε μεγάλο βαθμό από τις αντιφάσεις της εποχής. Τα μισά από όλα τα νοικοκυριά επηρεάστηκαν από το γεγονός ότι οι σύζυγοι δεν είχαν μελλοντικές προοπτικές. Μια αίσθηση εγκλεισμού και μια μεταπολεμική νοοτροπία χαρακτήριζε τους ανθρώπους, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσαν για μια καλύτερη ζωή.

Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα αυτής της εποχής βρίσκεται στον πίνακα "The Alt Family's Pawn Game in the Garden", που δημιουργήθηκε γύρω στο 1840 από τον Franz Alt. Απεικονίζει τη ζωή της μεσαίας τάξης και αποτελεί μέρος της συλλογής στο Μουσείο της Βιέννης. Αυτή η εικόνα απεικονίζει πώς ήταν η περίοδος Biedermeier - ένα μείγμα ελπίδας και απελπισίας, τέχνης και καθημερινής ζωής. Ήταν μια πολιτιστική περίοδος ακμής, κατά την οποία αναδείχθηκαν πολλές σημαντικές προσωπικότητες που συνεχίζουν να διαμορφώνουν τη βιεννέζικη κοινωνία σήμερα.

Κοιτάζοντας την περίοδο Biedermeier μας επιτρέπει να κατανοήσουμε όχι μόνο τα έργα τέχνης και τα λογοτεχνικά κινήματα εκείνης της εποχής, αλλά και τις κοινωνικές συνθήκες που καθόρισαν τις ζωές των ανθρώπων πριν από περίπου 200 χρόνια. Μας δείχνει πόσο βαθιά ήταν η επιθυμία για μια καλύτερη ζωή σε μια δύσκολη εποχή και πώς αυτή η επιθυμία διαμόρφωσε και την κουλτούρα αυτής της εποχής. Ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της βιεννέζικης ιστορίας που εξακολουθεί να είναι επίκαιρο σήμερα.