Θέατρο στο μικροσκόπιο: Νέα έργα και εκρηκτικά θέματα στη Βιέννη!

Θέατρο στο μικροσκόπιο: Νέα έργα και εκρηκτικά θέματα στη Βιέννη!

Η Βιέννη είναι πολιτιστικά ζωντανή όσο ποτέ. Η θεατρική σεζόν του 2025 έχει ήδη πολλά να προσφέρει, με φρέσκες παραγωγές και αξιόλογα κομμάτια. Σήμερα όλα έχουν να κάνουν με την ισορροπία μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας στις σκηνές της πόλης. Τους τελευταίους μήνες μπορέσαμε να απολαύσουμε νέα έργα συγγραφέων όπως οι Turrini, Mitterer και Kehlmann, οι οποίοι έχουν γοητεύσει το κοινό με τις δημιουργικές τους προσεγγίσεις.

Ιδιαίτερα συναρπαστική είναι η ανακοίνωση του Nikolaus Habjan, ο οποίος φέρνει την γκροτέσκη κωμωδία «Schicklgruber» από το Βερολίνο στη Βιέννη. Η Andrea Breth, γνωστή για τις εντυπωσιακές παραγωγές της σε φημισμένες σκηνές, αφιερώνεται και στην παράσταση «A German Life» του Christopher Hampton. Αυτό το κομμάτι βασίζεται στις συγκινητικές νότες της Brunhilde Pomsel, προσωπικής γραμματέας του Joseph Goebbels. Η Lore Stefanek ξεκίνησε αυτή τη συνεργασία με τον Breth και ο Föttinger περιγράφει την πρώτη δοκιμή κατασκευής ως ένα συναρπαστικό γεγονός, το αποτέλεσμα του οποίου υπόσχεται μια πολυφωνική παραγωγή.

Μια συγκινητική εικόνα της ζωής

Η Brunhilde Pomsel, γεννημένη στις 11 Ιανουαρίου 1911, δεν ήταν μόνο κεντρικό πρόσωπο στο γραφείο του Γκέμπελς, αλλά και μια γυναίκα με πολύπλοκη ιστορία. Το 2014, σε μεγάλη ηλικία 103 ετών, μοιράστηκε τις αναμνήσεις της στο ντοκιμαντέρ «A German Life», βασισμένο σε μια συνέντευξη 30 ωρών. Η ζωή της ξεκίνησε στο εβραϊκό περιβάλλον του Βερολίνου, εντάχθηκε στο NSDAP το 1933 και μετατέθηκε στο Υπουργείο Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας του Ράιχ το 1942 μετά από σύσταση ενός φίλου του Ναζί. Εκεί εργάστηκε ως στενογράφος μέχρι το τέλος του πολέμου, ασχολούμενη με τη χειραγώγηση των στατιστικών και τη διάδοση της προπαγάνδας.

Μετά τον πόλεμο, η Πόμσελ γνώρισε μια δραματική ανατροπή - φυλακίστηκε σε τρία στρατόπεδα συγκέντρωσης προτού διαφύγει στη Δυτική Γερμανία, όπου εργάστηκε ως γραμματέας μέχρι τη συνταξιοδότησή της. Ο χρόνος της στο ναζιστικό καθεστώς άφησε σαφές σημάδι στη ζωή της, αν και επέμενε μέχρι το θάνατό της ότι δεν γνώριζε τίποτα για την «Τελική Λύση».

Το θέατρο στη σκιά της ιδεολογίας

Η αναμέτρηση με τα σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας δεν περνά χωρίς απήχηση στο θέατρο. Στη ναζιστική Γερμανία, όσοι είχαν την εξουσία προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν το θέατρο για τους δικούς τους σκοπούς και διατήρησαν αυστηρή επιρροή στους θεατρικούς συγγραφείς και τους δημιουργούς του θεάτρου. Οι καλλιτέχνες έπρεπε είτε να προσαρμοστούν, είτε να υποχωρήσουν ή να μεταναστεύσουν, με πολλά λαμπρά μυαλά να εγκαταλείπουν τη χώρα. Τα ιδανικά της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, όπως η πνευματική ελευθερία και η επιθυμία για πειραματισμούς, αντικαταστάθηκαν από τη νωθρότητα και τον σοβινισμό.

Στόχος ήταν η δημιουργία εθνικής συνείδησης και η αφύπνιση «ηρωικών καρδιών», ιδίως μεταξύ των νέων. Αλλά η πραγματικότητα χαρακτηριζόταν συχνά από λογοκρισία και πτώση της δημιουργικότητας - πολλά σημαντικά έργα χάθηκαν στην καύση βιβλίων. Ο έλεγχος του θεάτρου βρισκόταν στα χέρια του «Reichstheaterkammer», το οποίο έπρεπε να εγκρίνει κρίσιμες αποφάσεις για να οικοδομήσει μια εθνικιστική πνευματική δομή.

Όμως παρά αυτή την ιστορία, η δύναμη του θεάτρου παραμένει αδιάσπαστη. Ο Matthias Hartmann, ο πρώην διευθυντής του Burgtheater, σκηνοθετεί αυτή τη στιγμή το «Theatermacher» του Bernhard και στοχάζεται σε στερεότυπα όπως ο ρατσισμός και οι ηλικιακές διακρίσεις. Ο Föttinger αναλαμβάνει επίσης τον ομώνυμο ρόλο του δεσπότη της σκηνής και φωτίζει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τέχνης και κοινωνίας.

Φαίνεται ότι η Βιέννη πρόκειται να ξεκινήσει μια θεατρική σεζόν που όχι μόνο στοχεύει να διασκεδάσει, αλλά και να σας κάνει να σκεφτείτε. Σε αυτό το πολύχρωμο μείγμα ιστορίας και παρόντος, θα είναι συναρπαστικό να δούμε τι ιστορίες θα αφηγηθούν οι σκηνές της πόλης μας τους επόμενους μήνες.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την τρέχουσα θεατρική σεζόν στη Βιέννη, μπορείτε να βρείτε τις πλήρεις λεπτομέρειες στις αναφορές από news.at, Βικιπαίδεια και theatre-info.de διαβάστε.