Επανάσταση της Βιέννης 1848: Τραγωδία της αποτυχημένης αφύπνισης!

Επανάσταση της Βιέννης 1848: Τραγωδία της αποτυχημένης αφύπνισης!

Το Historical Salon N°2 θα πραγματοποιηθεί στις 12 Ιουλίου 2025 στο Sonnwendviertel στη Βιέννη-Favoriten. Ο Peter Lachnit και ο Wolfgang Maderthaner θα μιλήσουν απόψε με θέμα «Defile of the National Guard Am Hof». Αυτό το γεγονός δεν έχει μόνο σκοπό να ζωντανέψει τα γεγονότα εκείνης της εποχής, αλλά και να εγείρει το ερώτημα: Γιατί απέτυχε τελικά η επανάσταση του 1848; Η αιματηρή εκδίκηση των Αψβούργων και η διχόνοια μεταξύ πολιτών και εργαζομένων θεωρούνται οι κύριοι λόγοι. Ο [Falter] αναφέρει ότι η αντεπανάσταση κέρδισε και έτσι το επαναστατικό πείραμα στη Βιέννη κατέληξε στο αίμα.

Η «Επανάσταση του Μάρτη», που ξεκίνησε στη Βιέννη στις 13 Μαρτίου 1848, ήταν ένα σημείο καμπής στην ιστορία της πόλης. Πολίτες, φοιτητές και εργαζόμενοι ζητούσαν φωναχτά καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, ελευθερία του Τύπου και σύνταγμα. Αυτές οι αναταραχές είχαν τις ρίζες τους σε μια τεταμένη οικονομική κατάσταση - οι αποτυχημένες σοδειές και οι αυξανόμενες τιμές των τροφίμων είχαν πυροδοτήσει ένα κύμα μαζικής ανεργίας, όπως εξηγεί το [HistoryWiki]. Το έναυσμα για την επανάσταση ήρθε από τον παθιασμένο λόγο του Adolf Fischhof, ο οποίος ήταν μια αντίδραση στην επανειλημμένη καταπίεση του καθεστώτος των Αψβούργων. Στις 15 Μαρτίου 1848 ανακοινώθηκαν τα επιτεύγματα της επανάστασης.

Η εξέλιξη των γεγονότων

Η περίοδος από τις 13 έως τις 16 Μαρτίου 1848 σημαδεύτηκε από βίαιες συγκρούσεις στους δρόμους της Βιέννης. Η βία ξέσπασε καθώς ο στρατός προσπάθησε να χρησιμοποιήσει πυρά για να τερματίσει τις διαδηλώσεις, σκοτώνοντας πέντε άτομα. Αυτές οι πράξεις βίας προκάλεσαν λαϊκή οργή και οδήγησαν σε λεηλασίες και ταραχές. Η Πολιτοφυλακή ήταν αυτή που αρνήθηκε να πυροβολήσει κατά των διαδηλωτών, κλιμακώνοντας περαιτέρω την κατάσταση. Από τις 16 Μαρτίου 1848, η αστική Εθνική Φρουρά πήρε τον έλεγχο της Βιέννης, όπως σημειώνει η [parlament.gv.at].

Παρά τις αρχικές επιτυχίες, όπως η παραίτηση του κρατικού καγκελαρίου Metternich και ο σχηματισμός σημαντικών στρατιωτικών θεσμών, άρχισε σύντομα η δυσαρέσκεια. Τα αιτήματα για περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες που διαδόθηκαν από τον Adolfs Fischhof οδήγησαν στην κατάργηση της λογοκρισίας του Τύπου από τον αυτοκράτορα Φερδινάνδο Α', αλλά η πολιτική πραγματικότητα παρέμενε μη ικανοποιητική. Η πρώτη εκδοχή του συντάγματος του Pillersdorsche συνάντησε μεγάλη απόρριψη και δεν έγινε αποδεκτή. Αυτό τροφοδότησε πιο ριζοσπαστικές απαιτήσεις και συνέβαλε στην αποτυχία της επανάστασης να παράγει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Συνέπειες και προοπτική

Η επανάσταση του Μαρτίου είχε εκτεταμένες συνέπειες. Η έκκληση για ανανέωση του πολιτικού συστήματος μεγάλωσε στην αστική τάξη, ενώ υπήρχε βαθιά ανησυχία για τις κοινωνικές αδικίες μεταξύ εργατών και βιοτεχνών. Η επανάσταση δεν έμεινε απομονωμένη. έφερε κύματα νέων εξεγέρσεων σε όλη την Ευρώπη. Οι πολίτες διατύπωσαν αιτήματα και αιτήματα για αναδιάρθρωση του κράτους. Ήταν μια εποχή φασαρίας που παρουσίασε αυτή τη μητρόπολη με πολλές προκλήσεις που εξακολουθούν να έχουν αντίκτυπο.

Η εις βάθος εξέταση αυτών των ιστορικών γεγονότων στο Ιστορικό Σαλόνι Ν°2 θα είναι επομένως ένα σημαντικό κομμάτι του παζλ προκειμένου να κατανοήσουμε πώς αυτά τα γεγονότα διαμόρφωσαν τη Βιέννη και ποια μαθήματα μπορούν να αντληθούν από αυτά. Μένει να ελπίζουμε ότι τέτοιες εκδηλώσεις θα συνεχίσουν να παρέχουν εκπαίδευση και προβληματισμό σήμερα.